God kent ons door en door

Woorden van kennis als venster van Zijn liefde

Er zijn van die momenten waarop de hemel tastbaar dichtbij komt. Momenten waarop je weet: God is hier. Hij ziet mij. Hij kent mij. Zo’n moment mochten we samen meemaken tijdens de Wonderlijke Zondag in Ermelo.

Tijdens de voorbereiding op die dienst kreeg ik een beeld. Ik zag een meisje dat was aangereden door een scooter. Ze was geraakt in haar rug en de boodschappen die ze bij zich droeg, rolden over de grond. Terwijl ik bad, wist ik: dit is niet zomaar een gedachte, dit is een woord van kennis.

Tijdens de dienst deelde ik wat ik had gezien en wees de plek op mijn rug aan waar ik de pijn voelde. Ik vertelde dat dit meisje waarschijnlijk al medische hulp had gekregen, maar dat er nog steeds iets niet goed zat. Nog voordat ik kon vragen voor wie dit woord was, zag ik een meisje met tranen in haar ogen. Ze vertelde dat ze inderdaad was aangereden door een scooter, precies zoals ik had gezegd. Haar boodschappen waren toen over de straat gerold.

Ze deelde hoe diep het haar raakte dat God haar zó persoonlijk kende. Dat Hij dat pijnlijke moment niet vergeten was. Ze voelde ineens: God was erbij. Hij kent mij. Hij heeft mij nooit losgelaten.

Ze vertelde dat vier rugwervels in haar rug gekanteld waren, waardoor ze voortdurend pijn had en niet meer kon bukken of goed bewegen. De artsen hadden gezegd dat alleen een operatie misschien nog kon helpen, maar ook dat bood geen zekerheid.

Samen met de gemeente baden we. We strekten onze handen naar haar uit en vroegen God om herstel, om Zijn genezende kracht. Na het gebed vroeg ik haar om te proberen te bewegen, te buigen, te doen wat ze eerder niet kon. Tot ieders verbazing, maar vooral tot háár eigen verwondering, kon ze weer bukken, draaien en bewegen… zonder enige pijn.

In haar ogen zag je de hemel weerspiegeld: blijdschap, ontlading, pure verwondering over wat Jezus had gedaan.

Later ging ze naar haar huisarts, die foto’s liet maken in het ziekenhuis. Daarop was te zien dat de vier rugwervels weer volledig op hun plek zaten, geen littekenweefsel, geen scheefstand, alles hersteld. Zelfs haar fysiotherapeut kwam tot geloof, geraakt door wat hij zag. Hij begon vragen te stellen over God, over wonderen, over de realiteit van Jezus.

Gods kennis is liefdevol – niet veroordelend
Psalm 139 zegt: “Heer, U doorgrondt en kent mij… U weet het als ik zit of sta, U doorziet van verre mijn gedachten.”

Woorden van kennis zijn precies dat: een glimp van Gods alwetendheid, gedeeld uit pure liefde. Wanneer God iets openbaart, doet Hij dat niet om ons te beschamen, maar om ons op te bouwen. Hij laat zien dat Hij ons écht kent, onze pijn, onze geschiedenis, onze twijfels. Hij laat zien dat Hij bewogen is en dichtbij.

Reflectie voor vandaag
God kent jou ook. Nog voordat jij iets zegt, weet Hij wat er in je hart leeft. Nog voordat jij bad om hulp, was Hij al onderweg met Zijn antwoord.

Neem vandaag even tijd om stil te worden en deze vraag aan de Heilige Geest te stellen: “Heer, wilt U mij vandaag laten zien dat U mij kent? Laat mij een glimp zien van Uw liefdevolle kennis over mijn leven.”

Misschien doet Hij dat door een zacht gevoel, een herinnering, een beeld, een woord, of eenvoudigweg door Zijn vrede. Wees niet bang voor wat Hij laat zien. Zijn kennis is nooit bedoeld om te breken, maar altijd om te helen en jou te raken met Zijn liefde.