Vroeg in de ochtend, toen het nog helemaal donker was, stond Hij op, ging naar buiten en liep naar een eenzame plek om daar te bidden. (Marcus 1:35)
De studenten van de Fulltime School zijn vorige week naar een klooster geweest. Het is elk jaar weer boeiend om te zien wat dit met jongeren doet. Alleen al in de aanloop naar deze bijzondere week waren er studenten die behoorlijk in paniek raakten bij het idee dat ze aan het begin van de week hun mobiel moesten inleveren en overgeleverd zouden worden aan de stilte, de rust en zichzelf. Het bijzondere is dat, nu de week achter de rug is, bijna iedereen de week als verdiepend heeft ervaren en dat er een hernieuwde verbinding met God is ontstaan. Het is wel zo dat ook tijdens de week echte stilte ontzettend moeilijk blijft. Dat uit zich dan vooral in het opzoeken van elkaar en andere vormen van afleiding zoeken.
Ongemakkelijke plaatsen
Toch is bij de meeste studenten het verlangen naar verbinding met God groter dan het zoeken van afleiding. Er was studente die vandaag nog tegen mij zei dat ze zich realiseerde dat nóg meer stilte haar van binnen tot een plek van eenzaamheid zou brengen en dat ze daar gek genoeg juist naar verlangde. Het zijn in een klooster kan daarbij helpen. Jezus had het nodig om in de woestijn te zijn, de bergen in te gaan en stille, eenzame plaatsen op te zoeken. Zo is het ook voor ons soms goed om uit de dagelijkse beslommeringen te stappen en juist in een andere omgeving God te ontmoeten op ongemakkelijke plaatsen diep van binnen.
Soepballetjes
Een belangrijke reden dat een andere plaats en setting maakt dat we soms tot een diepere laag en verbinding met God komen, is dat we erg gevoelig zijn voor ritme. In onze westerse samenleving is het ritme vaak in een hoge versnelling. Een ritme van lawaai, gejaagdheid en massaliteit is een cadans waar veel mensen zich goed bij voelen. Echter kiezen voor een ander ritme en dus gaan naar een lagere versnelling, is dan vaak best lastig. Je lichaam, ziel en geest komen aanvankelijk in opstand en hebben tijd nodig om zich aan te passen. Ik gebruik vaak het voorbeeld van een grote soeppan waarin wordt geroerd. Als je stopt met roeren, heeft het even tijd nodig om het kolken van de soep te laten stoppen. Als het kolken is gestopt, dan komen de soepballetjes bovendrijven. Misschien komt datgene naar boven wat je bewust of onbewust altijd beneden de oppervlakte hebt willen houden. God wil met jou praten over ‘de soepballetjes’.
Reflecteren
Het doel van het plannen van een kloosterweek tijdens het Fulltime schooljaar is dat de studenten tijdens die week proeven aan een ander ritme. Daarnaast is het belangrijk om de hogere frequentie van tijd nemen met God meegenomen wordt in het ‘normale’ dagelijkse leven. Het is belangrijk om periodiek te reflecteren op jouw levensritme. Gelukkig hebben we een keus om een ander ritme aan te leren. ’s Ochtends tijd nemen met God is voor veel mensen best lastig. Het vraagt training om je dat eigen te maken en het onderdeel te laten worden van een ritme.
Wat spoelt er aan?
Aan de vrucht herken je de boom. Dat is een uitspraak van Jezus die we graag gebruiken om anderen de maat te nemen of vermeende dwaalleer te ontmaskeren. Ik denk dat het gezond is om dit ook te gebruiken om te reflecteren op ons levensritme. Als je naar de branding kijkt zie je het ritme van de zee die opkomt en zich weer terugtrekt. Door dat ritme spoelt van alles aan op het strand. Als de vrucht van ons levensritme is dat er allerlei troep ‘aanspoelt’, dan is het goed om jezelf te disciplineren een nieuw ritme aan te brengen. Dat kan een subtiele aanpassing zijn van wat je nu aan het doen bent, maar de impact groot. Tien minuten in de ochtend tijd nemen voor God kan de dag een totaal andere kleur geven. Het implementeren van deze tien minuten kost vaak moeite, maar als je het ritme hebt te pakken dan is de Heilige Geest meer onderdeel geworden van jouw dagelijks leven.
Bemoedigen en inspireren
Misschien ben je al heel blij met jouw dagritme of heb je zelfs in jouw jaarritme een retraite of kloosterbezoek ingebouwd. Ik ben benieuwd hoe je jezelf een dagritme hebt aangeleerd en hoe zo’n ritme eruitziet. Het kan ook zijn dat je er wel naar verlangt, maar dat je het best moeilijk vindt. Ik zou het leuk vinden als je dat bij de reacties wat over vertelt om zo elkaar te bemoedigen en te inspireren.
Tip: Lees of luister het boek “Op zoek naar intimiteit met God”.
Tijd met God nemen heb ik nooit moeilijk gevonden. Het ligt er alleen maar aan wat je belangrijk vindt. Wat is je prioriteit? Is dat God of iets anders! Sinds Jezus me vond, lang geleden ben ik altijd de dag begonnen met Hem. Altijd eerst een half uur met de Heer voor ik ook maar iets doe. Later was dat te weinig, dus het werd een uur, later nog weer langer. Dan stond ik dus een uur eerder op dan vroeger, toen ik de Heer niet kende. Het is voor mij nooit moeilijk geweest, allen maar een kwestie van prioriteiten stellen. Het belangrijkste gaat voor, dat is alles. Dat is toch niet moeilijk?
Amen broeder.
Bij mij is de passie voor Gods liefde begonnen met het lezen van de Bijbel in gewone taal. Daardoor snapte ik dingen beter. Toen heb ik hem een keer in de 40 dagen voor pasen helemaal uitgelezen van begin tot eind. En toen was ik verliefd geworden op God en Zijn Woord. En ook het boek van Martin Dol intimiteit met God heeft mijn leven veranderd. Nu vul ik elk moment dat kan met aanbidding, door zingen bidden in de Geest of het luisteren naar geloofs prediking. Het huishouden doen is nu een Grote vreugde: koptelefoon op en luisteren of meezingen. Heerlijk is het te genieten van alles wat God voor ons heeft. Daar sta ik mer plezier ruim een uur eerder voor op. En tegenwoordig lees ik de HSV
En aantal jaren geleden had ik het verlangen te starten met stille tijd. Maar ik ben geen ochtend mens en nog eerder opstaan zag ik niet zitten. Ik heb er toen met God over gesproken en gevraagd om me te helpen. Ik wilde stilte tijd houden, maar niet vroeger opstaan en toch op tijd op m’n werk zijn. En God gaf me de tijd!!! Ik stond niet vroeger op een was niet later op mijn werk en toch kon ik rustig 10-15 minuten het vers van de dag lezen en mijn gedachten daarover laten gaan!!
Dat was mijn start met stilte tijd en ik ben God zo dankbaar dat Hij mij dit verlangen gaf! Elke dag start nu met Hem.
Wat bijzonder Martin om zo’n week in te plannen met deze jonge mensen. En mooi ook te lezen wat de uitwerking is in hun zelf. Dank je wel om dat te delen.
Vooraleer ik opsta zeg ik al halleluja goeiemorgen Heer! Wanneer ik opsta wordt mijn huis gevuld met lofprijzing via YouTube en ik zing mee , zo ga ik dan verder met mijn stille tijd met God , hoelang? Dat weet ik nooit ik ben gepensioneerd en sinds 8 maanden weduwe dus niemand houdt mij tegen, dat is mijn beste tijd van de dag! 👍🙏
Het zoeken naar een nieuw ritme vind ik best lastig. Mijn gezinssituatie of nieuw werk heeft al diverse keren mijn bestaande ritme in de war geschopt. Ik merk dus dat er periodes in mijn leven zijn waarin ik opnieuw moet uitvinden wat nu de beste tijd is op een dag om stil te worden voor God. Af en toe een boek of cursus helpt om wel weer te herijken (is dit daadwerkelijk wat ik wil en nodig heb) en vervolgens eventueel aan te passen.
Hallo Martin Dol, zoals je weet volg ik nu het Groei-jaar en ook daarin leren wij deze opdrachten kennen. Waat ik fijn vindt is dat voorbeeld van die appelboom en de Kerstboom, helemaal na alle feestdagen. De appel valt niet ver van de Boom. Dat is ook het goede voorbeeld van het Paradijs in het begin toen alles nog goed was. De vrouw ging helaas de verleiding aan van de slang. Dat had en heeft nog grote gevolgen voor ons als mensen. Maar ook alles wat onder of boven de aarde is. Aan onze vruchten kun je het letterlijk zien, of wij vrucht gaan dragen in deze verdorven wereld. Ook al, ie je er nog zo prachtig uit aan de buitenkant, net als de kadootjes onder de kerstboom. Die liggen daar wel prachtig en mooi voor het uiterlijke vertoon, maar als je die kerstboom in de warme woonkamer zet, zonder de overgang van de kou van buiten, krijg je als geschenk de narigheid van alle ongedierte uit het bos of in de tuin, en dan wil je echt af van al die narigheid en ongedierte vanbinnen uit. En dat kan niet lukken zonder eerst die boom te gaan reinigen of te ontsmetten met een ongedierte bestrijdingsmiddel van deze tijd. Dus dan zijn er geen glitters en glamour s meer in die verachtelijke rare kerstboom die we dan gaan versieren en vereren met alles wat met glitter 5te maken heeft, zonder de ware evangelie boodschap van die tijd. De Vrucht die er behoort te zijn is de rotte appel van deze afgoderij van die tijd, en dan slaan we daarbij behoorlijk daarmee de plank mis, waar het nou juist allemaal hier om draait.
Mijn volk gaat ten onder door gebrek aan kennis is één van de oorzaken. En gebrek aan goede verkondiging, want geloof komt door het horen. En wat een onzin wordt er over ons heen gegoten door de media van tegenwoordig. Daar is maar één opposing voor: Lees en bestudeer Het Woord. Jozua 1:8
Pffff zó mooi dit Martin!