Uit de bubbel

Met enige regelmaat geef ik aan verschillende doelgroepen les over het brengen van het evangelie van het Koninkrijk en licht-zijn in de duisternis. Dat is heel mooi om te doen, maar soms bekruipt mij een ongemakkelijk gevoel. De meeste mensen aan wie ik lesgeef hebben namelijk een baan in de maatschappij of zitten op school. Voor mij geldt dat ik in een christelijke bubbel leef, werk en beweeg. Het maakt dat ik soms het idee heb dat ik geen recht van spreken heb. 
 
Tennisvereniging 
Aangezien ik niet van plan ben om een baan buiten de bubbel te gaan zoeken, heb ik er een aantal jaren geleden voor gekozen lid te worden van een tennisvereniging. Ik heb vroeger veel getennist en ik vond het leuk om het spelletje weer op te pakken. Nu had ik ervoor kunnen kiezen om af en toe een baan af te huren, maar het leek mij goed om bewust lid te worden van de vereniging. Daar horen verplichtingen bij zoals periodiek de kantinedienst voor mijn rekening nemen en na een competitiewedstrijd meedoen aan de nazit. Het verbaast me vaak hoeveel biertjes er doorheen gaan tijdens zo’n avond. Laat ik het zo zeggen; de calorieën die zojuist zijn verbruikt bij het sporten worden door een aantal teamgenoten ruimschoots gecompenseerd tijdens de nazit. 
 
Naam van Jezus 
Hoewel ik van nature vrij introvert ben, moet ik eerlijk zeggen dat ik het een verademing vind om mensen te spreken buiten de christelijke bubbel. Ondanks dat op de tennisbaan de naam van Jezus minstens zo vaak wordt genoemd als tijdens een gemiddelde eredienst die ik bezoek, zijn sommige ontmoetingen heel bijzonder en waardevol. Even geen geestelijke open deuren of cliché antwoorden op kwetsbare levensvragen.  
 
De bubbel uitleggen 
Het wordt soms een beetje ongemakkelijk als ik moet uitleggen wat voor werk ik doe. Hoe leg ik, aan iemand die niets met de kerk heeft, uit waarom er elk jaar jongeren uit heel Nederland naar Drachten komen die een jaar lang intern een vormingsschool volgen omdat ze een verdieping willen in hun geloof. Dat ze bereid zijn daar een jaar apart voor te zetten en daarin willen investeren. De vraag die ik vaak krijg is of het wellicht probleemjongeren zijn waar ik mee werk, aangezien ze gevormd moeten worden. Ik voel dat ik dan mijn bubbel moet gaan uitleggen aan mensen buiten die bubbel. 
 
Diep fries 
Onlangs, tijdens de nazit van een competitiewedstrijd, kreeg ik een bijzonder gesprek met een teamgenoot. Hij had mijn naam gegoogeld omdat hij toch wel wat meer wilde weten over wat ik allemaal voor werk doe. Hij had ontdekt dat ik in kerken spreek en dat vond hij bijzonder. De man is een prachtige authentieke, grofgebekte (diep) fries, die ervan houdt om kleurrijk te vertellen over wat hij vroeger allemaal heeft uitgespookt. Kortom iemand die ik in mijn bubbel niet gauw zou tegenkomen.  

Begraafplaats 

Hij kwam wat dichter bij mij zitten, omdat hij een belangrijke vraag voor mij had. Hij begon te vertellen over een paar bijzondere gebeurtenissen in zijn leven. Zo was hij bij een begrafenis van zijn neef. Tijdens de plechtigheid op de begraafplaats was er een witte roofvogel die hem de hele tijd aankeek. Toen de samenkomst voorbij was vloog hij weg. Dat heeft hij als heel bijzonder ervaren. Korte tijd later was hij op vakantie in Limburg om daar te toeren met zijn cabrio. Hij besloot naar Margraten te gaan om daar de militaire begraafplaats te bezoeken. Terwijl hij daar rondliep zag hij dat het op één plek aan het regenen was. Overal was het droog behalve op die plek. Omdat hij het zo’n bijzondere gebeurtenis vond ging hij en dag later weer naar deze begraafplaats. Tot zijn grote verbazing gebeurde het opnieuw. Weer was er regen op één plekje, terwijl het verder overal droog was. 
 
Bak koffie 
Hij had tranen in zijn ogen en hij zei: “Wat anderen daar ook van zeggen, ik weet zeker dat dit iets van boven is. Er moet meer zijn tussen hemel en aarde en volgens mij kun jij mij vertellen wat dat is.” Ik vertelde hem dat ik geloof dat er een God is waar je een relatie mee kunt hebben en dat ik ook geloof dat deze gebeurtenissen laten zien dat God naar hem op zoek is en hem roept. Hij zei: “Ik zou hier heel graag met jou over willen doorpraten. Kom je gauw een bak koffie bij me drinken?” 
 
Echte ontmoetingen 
Dit heeft niets met evangelisatie-strategieën te maken, maar met echte ontmoetingen buiten de bubbel. Ik had ervoor kunnen kiezen om te weer te gaan tegen vloekende tennissers of een statement te maken tegen alcohol misbruik, maar dat is taal vanuit mijn veilige bubbel. Zonder oordeel mensen ontmoeten, plezier maken met elkaar en luisteren naar elkaars verhaal, maakt dat God en zijn Koninkrijk op een natuurlijke manier aan de orde komt. God trekt zich gelukkig niets aan van bubbels die wij hebben gecreëerd. Hij is ook buiten de bubbel en ik leer Jezus zelfs weer beter kennen in hoe Hij zich laat zien aan een (nog) niet gelovige teamgenoot.