Gestoken door een schorpioen

Drie weken geleden zat ik in het vliegtuig naar Blantyre, Malawi. Het begin van een bijzondere zendingsreis op uitnodiging van Wenzel, een Zuid-Afrikaanse voorganger uit Nederland. Samen met een team van 12 mensen, inclusief kinderen, gingen we op weg om net als Jezus het evangelie bekend te maken in afgelegen dorpjes.

Weken daarvoor liep ik vast tijdens de Wonderlijke Zondag. Ik heb daar toen over geschreven en God gevraagd om mij te bemoedigen. Dat deed Hij o.a. door de uitnodiging om mee te gaan naar Malawi en een bijzondere gift om de reis te betalen.

Zoals Jezus
Het grootste deel van de reis verbleven we in een eenvoudig gebouw zonder stroom, zonder stromend water, zonder meubilair en buiten alleen een handmatige waterpomp. Geen toilet, maar een gat in de grond. Geen tafel of stoelen, maar zitten op de grond. Geen bed, maar slapen op een luchtbedje met klamboe in een kaal kamertje van 3 bij 3. En dat 10 dagen lang.

Omdat de zon al rond 5.30 uur opkomt en het om 11 uur al flink warm begint te worden, vertrokken we ’s morgens al vroeg. Bepakt met rugzak en genoeg water begonnen we aan een wandeling over de zandpaden naar een nabijgelegen dorpje. Na meer dan een uur lopen, arriveerden we bij een groepje van 15 á 20 huisjes. Hiervoor waren we gekomen. Elke keer dat we zo’n tocht maakten, moest ik denken aan Jezus en zijn discipelen al wandelend in Israël.

De man van vrede
Midden tussen die huisjes staat bijna altijd een eenvoudige moskee. Wenzel vraagt de plaatselijke imam of we in de moskee mogen. Daar leggen we hem en zijn medewerker vanuit de koran uit wie Isa (Jezus) is. Ineens zegt Wenzel: ‘Heb je last van je maag?’ Dat blijkt te kloppen. Ik heb het idee dat de andere man last van zijn arm heeft en ook dat wordt bevestigd. We bidden en beiden worden in de moskee door Jezus genezen. We nodigen hen uit om Jezus te gaan volgen en de 2 mannen bidden met ons mee. Halleluja!

Een paar dagen later zijn we weer terug op deze plek. De assistent van de imam heeft ergens een blauw jackje opgevist waar ‘Christ is King’ op staat. Hij straalt van oor tot oor. De ene na de andere bewoner uit het dorpje met een nood of vraag brengt hij bij ons. Deze man is ‘de man van vrede’ voor deze omgeving. We bidden voor tientallen kinderen, moeders, tieners en mannen.  

Zegen en leven brengen
Meer dan een week lang is dit ons leven. Wandelen naar een volgend dorpje en altijd omringd en gevolgd door vrolijke kinderen. Wenzel en zijn team bouwen hier een netwerk van vriendschap op. Ook geven ze meer dan 60 kinderen te eten en tijdens dit bezoek krijgen al die kids 3 setjes nieuwe schooluniformen. Een must om naar school te mogen gaan. Er worden stukken land gekocht om te verbouwen en uiteindelijk werkgelegenheid te creëren voor de omgeving.

Tussen alle prachtige initiatieven, unieke gesprekken, krachtige gebeden en wonderlijke verhalen word je ook geconfronteerd met de impact van demonie en toverij. Je ziet kinderen die een touwtje met een blokje eraan om hun nek hebben. Letterlijk gebonden door een spreuk of vloek van de toverdokter. Wenzel is nergens bang voor. Vaak breekt hij de touwtjes en zet de kinderen vrij. Zelfs toverdoktoren komen tot bekering. Wauw!

Waarom?
Halverwege de reis vraag ik ’s avonds aan God waarom ik met deze reis mee moest. Natuurlijk leer ik van het lef van Wenzel en geniet ik van de eenvoud en kracht waarmee hij en zijn team Jezus bij mensen brengen. Toch blijft de vraag waarom ik een flinke wereldreis moet maken om dit mee te maken. Gods antwoord is bijzonder: ‘Je bent hier voor de dag van morgen’. Vol verwachting ga ik die avond slapen op mijn eenvoudige luchtbedje omringd door m’n klamboe.

De volgende ochtend gaan we op bezoek bij een kerkje van een vrouw, die machtig door God gebruikt wordt in het ontmaskeren van demonie. Ze is gewend om elke dag uren op haar ‘gebedsberg’ door te brengen. Bij aankomst legt ze iedereen van ons team de handen op en meteen voel je de intensiteit van haar leven met God.

’s Middags ben ik getuige van een meeting van plaatselijke voorgangers, waar door een leider op een aangrijpende manier vergeving gevraagd wordt aan Wenzel voor hun wantrouwen en het misbruiken van geld. Ook de vrouwelijke voorganger wordt eindelijk geëerd voor wie ze is.

Die avond hebben we een evangelisatiedienst in het kerkje van deze vrouw. Het wordt een aparte samenkomst. Er is onrust, chaos, geroep en weinig aandacht van de 100 aanwezigen. Voelbare geestelijke strijd. Wenzel besluit om iedereen in 2 lange rijen te zetten. Hij neemt een rij en ik krijg de andere om iedereen persoonlijk de handen op te leggen. Eerst gebeurt er amper iets, tot ineens de Gods kracht doorbreekt. Bevrijding, overweldiging en toewijding. Een eenvoudig plastic badje staat buiten en daarin worden bijna 30 mensen gedoopt. Overwinning!

In mijn rug
We rijden bijna een uur terug naar ons huis. Het is al donker. Met een lampje op mijn hoofd ga ik mijn kamertje in en check op muskieten, kakkerlakken en ander ongedierte. Alles is veilig. Ik kleed me om, kruip onder mijn klamboe en ga liggen op mijn slaapmatje. En dan gebeurt het. Ik word in mijn rug gestoken door een schorpioen.

Het doet enorm pijn en ik besef meteen dat het demonisch is. Ik begin te roepen en de anderen komen te hulp. De schorpioen wordt gevonden en meteen verpletterd. ‘It’s demonic’ roept Wenzel. Ze ontsmetten de wond en gaan biddend om me heen staan. Ik begin te zweten, word licht duizelig en voel mijn hart sneller kloppen.

Genezen en bekrachtigd!
Na een half uur komt er ineens enorme vreugde over me en voelt het alsof het gif uit me getrokken wordt zoals je een T-shirt uittrekt.  Meteen weet ik dat ik genezen ben en ga kort daarna slapen. De volgende dag heb ik alleen een klein muggenbultje op mijn rug. God heeft ingegrepen.

Sinds dat moment is ‘Bedenk wel: ik heb jullie de macht gegeven om slangen en schorpioenen te vertrappen en om de kracht van de vijand te breken, zodat niets jullie kan schaden’ (Lucas 10:19) reëler dan ooit. Ik ben begin mei teruggekomen met een groter geloof dat demonie zijn kracht gaat verliezen in Nederland en wij de kracht van de vijand mogen breken in Jezus Naam. Dank U Jezus!