Omkatten

Een jaar of vijf geleden heb ik mij bekeerd van mijn kattenhaat. Waar ik voorheen de kat een super onduidelijk onderdeel van de schepping vond, heb ik het dier inmiddels in m’n hart gesloten. Dit proces valt niet geheel toevallig samen met het leren kennen van Matthijs. Hij was namelijk de trotse eigenaar van zo’n eigenzinnig wezentje en niet van plan om hem voor mij de deur uit te doen.

Stofzuiger
We waren dus niet direct dikke vrienden, de kat en ik. Sterker nog, in eerste instantie had ik de stofzuiger graag binnen handbereik voor het geval meneer bedacht om op de bank te springen waar ik zat. Met een enkele druk op de knop, had ik ‘m letterlijk op de kast. We hebben zelfs weleens slaande ruzie gehad, omdat hij weer eens bedacht dat hij meer van een bos bloemen kon genieten als deze op de grond lag. Maar juist sinds deze ruzie zijn we beste vrienden. We weten ineens wat we aan elkaar hebben en vinden elkaar niet meer zo onduidelijk. Een ware bevrijding kan ik je vertellen.

Ontspanning
Sinds ik wat meer opensta voor de positieve eigenschappen van onze kat, merk ik dat ik eigenlijk best veel van ‘m kan leren. Alleen al de totale ontspanning in zijn leven. Wanneer hij zin heeft (en ook echt alleen dan), loopt hij naar buiten, maar het liefst ligt hij uren te slapen op de bank of in de vensterbank. Vooral geen stress. Als ik dan weer aan het haasten ben om op tijd weg te komen of na een drukke dag op de bank plof, is zijn aanwezigheid al genoeg om me af te vragen waarom ik me ook alweer zo druk maak.

Stress
Soms heeft onze kat wel stress. Bijvoorbeeld als er veel mensen in huis zijn of als we een andere bank aanschaffen. Maar dan nog is het intrigerend om te zien hoe hij ermee omgaat. Hij mengt zich niet in de drukte, maar zoekt het hogerop en wacht af tot het nare gevoel weg is. Man, man, man, wat zou ik graag wat meer op hem lijken. Als ik stress heb, zoek ik het meestal bepaald niet hogerop. En vaak heb ik ook niet echt de rust om af te wachten tot het nare gevoel weg is.

Omkatten
Misschien is het gewoon eens tijd voor de kattenvariant van omdenken: omkatten. Volgens Google is de betekenis van omkatten ‘anders maken, een nieuwe identiteit geven’. Van kattenhater naar kattenliefhebber zeg maar. En om het woord ook meteen maar even geestelijk te vertalen, worden jij en ik omgekat naar het beeld van Jezus. Krijgen we een nieuwe identiteit. Niet dat ik me daar altijd bewust van ben overigens, maar dat herken je vast.

Een proces
Het is ook een proces. Dat maak ik op uit de woorden die Paulus schrijft aan de Romeinen (Rom. 12:2) ‘U moet uzelf niet aanpassen aan deze wereld, maar veranderen door uw gezindheid te vernieuwen, om zo te ontdekken wat God van u wil en wat goed, volmaakt en Hem welgevallig is.’

Door dat proces van omkatten heen, leren we God meer en meer kennen. We leren waar Hij van houdt. Waar Hij blij van wordt. Wat goed is voor onszelf en voor de mensen om ons heen. En al lerend door schade en schande, kan het zomaar zijn dat je in een spannende situatie ineens niet degene bent die er met de botte bijl in gaat en z’n gelijk wil halen, maar dat je het hogerop zoekt, even afstand neemt en later in wijsheid kunt reageren.

Symbool
Onze kat is nu mijn symbool geworden, mijn herinnering aan mijn omkattende leven. Ik wens je toe dat je ook zo’n symbool en/of levend wezen in je omgeving hebt, wat jou herinnert aan dit mooie proces wat je dichter bij Jezus brengt.