Elk jaar geef ik een aantal lessen op de Fulltime School van Royal Mission. Dat is onze prachtige Bijbelschool, die we 13 jaar geleden gestart zijn in Drachten. Ook dit seizoen zijn we weer begonnen met een buitengewone groep van 23 studenten tussen de 18 en 25 jaar.
Duidelijke afspraken
De eerste dag dat ik lesgeef, presenteer ik mezelf als één van de strengste docenten die ze krijgen. Niet om ze bang te maken, maar om duidelijke afspraken te maken. Ik wil bijvoorbeeld dat ze op tijd in de lesruimte aanwezig zijn wanneer ik hen onderwijs kom geven. Misschien simpel, maar altijd weer een uitdaging voor deze jongeren.
Dichtgeknepen keel
Waarom doe ik dat? Mijn insteek is als volgt. Ik rijd bijna 2 uur vanuit Veenendaal om op tijd en goed voorbereid in Drachten te zijn, zodat ik hen kan dienen met een les. Wanneer zij dan niet op tijd in de les aanwezig zijn, is dat oneervol naar mij als docent. Ik geef mijn inzet en vraag dat ook van hen. Wanneer ze toch te laat binnenlopen, dan vraag ik hen vriendelijk om de les te verlaten en een half uur later terug te komen. Wanneer ze dan na dertig minuten met een dichtgeknepen keel vragen of ze toch weer welkom zijn, dan zijn ze dat ook voor 100%. Ik ben geen moment boos, alleen consequent.
Regie nemen
Op deze manier probeer ik studenten te leren om verantwoordelijkheid te nemen over hun daden en hun leven. Geen reactief gedrag dat bepaald wordt door omstandigheden, maar proactief leven zodat ze zelf regie nemen én verantwoordelijkheid dragen voor hun daden.
Afspraken
Ik maak altijd ook heel duidelijke afspraken over huiswerk en opdrachten met de nieuwe studenten. Wanneer ze een reflectieverslag moeten insturen via mail, bepaal ik samen met hen de precieze datum én de tijd wanneer hun werkstuk binnen moet zijn. Bijvoorbeeld 3 weken later op 29 oktober om 00.00 uur ‘s nachts. Een stuk dat niet op tijd binnen is, wordt niet gelezen.
Te laat
De weken daarna beginnen heel langzaam de eerste verslagen binnen te druppelen. Op de bewuste 29 oktober zwelt de stroom wat aan. Wanneer de klok richting 00.00 uur ’s nachts gaat, wordt het steeds drukker en net voor middernacht komen de laatste huiswerkopdrachten binnen. En bijna altijd is er wel eentje die het na de sluitingstijd instuurt.
Bewust van de ‘te late’ inlevering ontvang ik dan een begeleidende mail met een volgende tekst: ‘Mijn excuses dat ik mijn verslag te laat inlever. We waren vanavond op een doopdienst en die liep enorm uit, daarom kon ik mijn huiswerk niet op tijd insturen.’ Klinkt mooi, maar is een typisch voorbeeld van reactief gedrag. De student legt de oorzaak volledig buiten zichzelf en geeft de doopdienst de schuld van het missen van de deadline. Zo’n werkstuk lees ik niet.
Hemels proactief
Ik wil deze jongeren leren om zich niet te laten leiden door hun omgeving en omstandigheden, maar regie te nemen en zich te laten leiden door hun overtuigingen. Dat hoort bij volwassen gedrag en groeien in leiderschap. Daar wil ik hen maximaal in helpen.
Zou jij ook een keer in de spiegel willen kijken en nadenken over je gedrag? Laat je je leiden door het weer, de files, je opvoeding, je salaris, je buren of kies je ervoor om je te laten leiden door God en neem je zo verantwoordelijkheid over je leven? Wees niet reactief, maar hemels proactief. We zijn geroepen om te regeren, dus neem je plek in en draag je verantwoordelijkheden met glans!
Wat is dit uit mijn hart gegrepen !!!! Ik heb, toen ik tot bekering kwam 30 jaar geleden , dit zo als zegen ervaren . Het ging niet van zelf, maar met Gods hulp en oefenen , oefenen oefenen , is het gelukt. Ik leer nog steeds bij en ga ook nog wel eens in de fout, maar ik heers over mijn leven en heb de verantwoording daarvoor . Het maakt mij sterk en de persoon , die ik ben. Ik. heb een cabaret stukje daarover gemaakt , zie De Levenstuin op Youtube onder Rosita d Vries Bijbels cabaret
Ik kan mij volledig vinden in de blog van Martin. Zelf ben ik instructeur op een militaire school en leid jonge leiders op. Iets andere cultuur dan een bijbelschool, maar zelfde principes.
Als ik zie hoeveel baat ze hebben bij een stuk vorming dan is dat echt een zegen! Soms willen ze een welles/nietes spel spelen over incidenten, maar daar ligt de bewustwording niet… de insteek is dat er op dat moment een les is te leren in je verantwoordelijkheid nemen (voorb.). Wat betekent jouw gedrag voor de rest van de groep? Je verwacht dat groepsleden hun eigen verantwoordelijkheid dragen, maar kun je hun zelf voorgaan in een voorbeeld (lead by example)?
Ook in de gemeente is dit zo! Hoe ben jij in je leven een voorbeeld voor anderen? Draag je Jezus uit door jou heen in vallen en opstaan, dan kan dit een prachtig voorbeeld zijn voor bestaande en volgende generaties. Elke keer een keuze maken om verantwoordelijkheid te nemen (tijd met God doorbrengen, meetings bijwonen, op tijd je muziekpartij doornemen, je financiën, je taalgebruik, etc.)!
Mooi dat we een nieuwe generatie verantwoordelijkheid mogen bijbrengen en hen uitdagen vanuit hemelse overtuigingen te leven.
Dit noemt men opvoeden ! ! Daar zullen ze later veel profijt van hebben 🙂 Goede training voor toekomstige leiders.
Marten, ik las je verhaal over verantwoordelijkheid nemen ( proactief) !
In een woord – fantastisch. Klasse !!! Ik deed op onze leiders cursus het ongeveer ook zo. Iets minder streng…..MAAR ik vind jouw houding PRACHTIG opvoedkundig!
je broer Riemer
Super verhaal dit, ik weet nog van heel lang geleden dat je training gaf aan ons jeugdwerk.
We zaten ook in een soort klasje met jeugdleiders, als iemand te laat kwam zei je ‘wachten op laatkomers is belonen van slecht gedrag’
Deze oneliner heb ik daarna vaak gebruikt😊 vooral om mezelf aan te sporen op tijd te zijn
Hartelijk dank Riemer. Waardeer ik enorm.
Een stuk, uit de grond van mijn hart. Als gepensioneerd docent, herken ik dit als uiterst belangrijk. En zo broodnodig bij het vormen van mensen/nieuwe leiders.
Tegelijkertijd, in alle eerlijkheid, is het laatste gedeelte hemels proactief zijn mijn eigen worsteling
Goed en duidelijk verhaal Martin.
Fijn dat jongeren weten waar ze aan toe zijn en dat je consequent bent.
Is heel goed denk ik.
Succes met je lessen en Gods zegen!
Hier hou ik van Amen voor je schrijven!!!
Thanks!!
Heel goed verhaal, zelfs in de techniek werkt het zo.
Wil je warmte hebben in je huis op een bepaalde tijd dan zul je de kachel eerder moeten aanzetten.
Wil je Zegen dan moet je direct beginnen , wil je oogsten dan moet je op tijd zaaien.
Ja goeie boodschap Martin
Dit lees ik graag. Ik vind het al van geen respect getuigen als dezelfde mensen elke week weer 10 minuten na de start van de dienst binnen komen lopen. En dat moet dan nog kunnen ook volgens de opvattingen van de betreffende gemeente. Voor mij werkt dit ook niet.
Een strenge meester is een oproep aan studenten en aan iedereen die van de heer Martin Koornstra onderricht ontvangt. De heer Koornstra eist volledige stiptheid van alle deelnemers.
Zo mag ook van de heer Koornstra stiptheid worden geëist. In de alineamet het kopje “Afspraken” staat tussen de zinsdelen “Bijvoorbeeld 3 weken” en “op 29 oktober” een FOUT woord.
In de alinea “Hemels proactief” is de zin “Zou jij ook een keer in de spiegel …….” een vraag van Martin Koornstra aan iedere lezer van zijn blog en behoort dus naar de regels der Nederlandse taal die zin te eindigen met een vraagteken.
Hallo Piet,
Volgens mij heb je de kern van mijn blog niet helemaal begrepen. Ik stuur niet zozeer aan op stiptheid, maar op verantwoordelijkheid dragen voor de afspraken die je maakt.
Dank voor het melden van je opmerkingen. Ze zijn aangepast.
Groeten,
Martin
Martin, ik heb je heel goed begrepen. De stiptheid waarover ik spreek vloeit voor mij voort uit verantwoordelijkheid. Dat is ook voor mij de bron wanneer jij spreekt over het op tijd komen. Jij hebt de stiptheid cq de verantwoordelijkheid opgebracht om zoveel tijd te reserveren dat je ruim op tijd aankomt. Het is ook de bron van werk op tijd inleveren. Voor mij blijkt hieruit dat JOUW verantwoordelijkheid dit allemaal in zich draagt. Het verschil is dus niet zo groot, alleen de uitingsvormen van verantwoordelijkheid.
Zegen op je werk, Martin.
Leuk stuk en een aanzetter tot gedachtegoed.
Daarom is Paulus ook zo voorzichtig met toezeggingen en het geven van zijn woord. Hij schrijft dat hij de gemeente spoedig ‘hoopt’ te zien d.v.
Ik leg mezelf liever niet zo vast aan stipte tijden, daarom zeg ik vaak dat ik ergens om zo en zo laat ‘hoop’ te zijn. Dat geeft lucht en bewegingsruimte voor de Heilige Geest.
Blessings!!
Beste Martin,
ik ben het hier niet mee eens. Weet jij in welke omstandigheden een student zit? Weet jij precies waarom een student te laat komt? Natuurlijk kan het met een cultuur te maken hebben van te laat komen. Maar waar is begrip voor de student die een andere keuze maakt? Als docent kun jij het zien als iemand die te laat is, iemand die het te laat inlevert, als reactief gedrag en geen verantwoordelijkheid nemen. Wat als het een keuze is? Wat als omstandigheden onderweg zich voor doen? Wat als de omstandigheden niet meevallen? Ik heb ervaringen als student en leerkracht, die ga ik hier niet noemen.
Hoi Gera,
Ik snap je opmerking wel, mag ik zo vrij zijn om er op te reageren?
Uiteraard mag je best het gesprek met studenten aangaan over de reden, daarin ben ik het volledig met je eens. Dit geeft ook verdieping aan de relatie tussen de student en zijn meester.
Echter meebewegen met elke legitieme reden, kan onduidelijkheid geven voor de totale kudde. Hierdoor kan een grens elke keer verlegd worden. Wat is de stabiliteit die de student en zijn klas dan nog heeft? Verantwoordelijkheid kan dan heel makkelijk van de schouders vallen. Het doet er niet toe, er hangt niets vanaf…
Ook al is dat niet de intentie van een student. Vertrouwend op zijn goedheid.
Groet Nils