Als je vroeger naar de kerk ging dan werd er van je verwacht dat je netjes gekleed was, dat je je aan de geschreven en ongeschreven regels hield. Wanneer je dan een aantal keer geweest was en de boodschap je aansprak, begon je te geloven. Daarna kwam er een moment dat je belijdenis deed of je liet dopen en je erbij mocht horen. Vandaag de dag…
is het anders. Mensen willen zich welkom voelen bij christenen en in de gemeente. ‘Erbij horen’ is niet alleen een feit maar juist ook een gevoel, zeker in je eerste stappen in je zoektocht naar zingeving, wat je deed uitkomen bij de kerk. Pas als je je thuis voelt, begin je te overwegen om te geloven wat er gezegd wordt. Wanneer je ziet en hoort en beleeft dat geloven ‘werkt’, dan zul je overstag gaan en de Bijbel willen gaan lezen.
De laatste stap zal dan vervolgens zijn dat je Jezus wilt gaan volgen en gaat doen wat Hij zegt.Het bekende paradigma, behave – believe –belong (gedrag – geloven – erbij horen) geldt nog wel, maar nu in de omgekeerde volgorde.
Gemaakt voor relaties
Omdat onze welvarende maatschappij verandert in een prestatiegerichte, economisch gedreven cultuur ontstaat de vervreemding van God en van elkaar. We worden in toenemende mate egoïstisch en egocentrisch. We hebben minder tijd voor elkaar. Leuke dingen doen en kopen lijkt onze honger naar geluk te kunnen voeden, maar schijn bedriegt. Ontmoeting en verbinding zegt iets over de kern van ons leven. Wij zijn gemaakt voor relaties met elkaar en met God! Zoals God Adam schiep en met hem door de Hof van Ede wandelde en die er vervolgens naar verlangde iemand te hebben die bij hem paste, zo maakte Hij jou en mij om verbonden te zijn met elkaar en met Hem. Wij mensen zijn bedoeld om relatie te beleven in ontmoeting en verbinding.
De ultieme daad van verlangen naar verbinding was de keus van Jezus om aan het kruis te sterven om door Zijn opstanding de verbinding tussen God en mensen te herstellen. Hij zelf was het die liet zien waarvoor wij gemaakt zijn. De ontmoeting met Jezus is de beste en mooiste die je je maar kunt wensen (Lees bijvoorbeeld het verhaal van Zacheüs in Lukas 19).
Het gaat niet om gevoel
‘Ontmoeting’ en ‘verbinding’ zullen daarom de komende jaren in toenemende mate dé cultuurkenmerken gaan worden binnen de gevestigde kerken in Nederland. Dit is de verwachting die ik de afgelopen maanden in mijn netwerken hoor, op websites lees, en waar ik zelf ook sterk in geloof. Mensen willen niet alleen maar een dienst met een liturgie van tien tot elf uur waarin ze horen over God en Hem aanbidden. De volgende generatie wil de ontmoeting met elkaar en met God voelen en beleven. Ze willen de bevestiging ervaren dat ze in verbinding staan met elkaar en met God. Ons diepe scheppingskenmerk, ‘behoefte aan relatie’ zal juist in de eredienst ervaren en beleeft moeten gaan worden. Dat betekent schuiven van een verstandelijke geloofscultuur naar een belevende geloofscultuur. En begrijp me goed, het gaat niet om ons gevoel maar om ons geloof.
Jezus is de kern
De vertrouwde liturgische opbouw is voor ouderen nog steeds een zegen, zij worden door deze manier van ontmoeting en verbinding met God geraakt. Willen we echter meemaken dat in de toekomst opnieuw bloeiende en groeiende kerken gevonden worden, dan zal ontmoeting en verbinding in nieuwe vormen moeten worden beleefd óók door kinderen, jongeren en jongvolwassenen. Aansluitend op hun belevingswereld. Met nog steeds dezelfde kern; Jezus.
Veranderen kan
Zelf werk ik vanuit Royal Mission in de PKN in Kootstertille als jeugd- en opbouwwerker, en zie ik het voor mijn ogen gebeuren. Mensen genieten van de ontmoeting tijdens de maandelijkse themadiensten. In een geheel vernieuwde invulling van een zondagochtenddienst ontmoet men elkaar en God. Ook op andere plekken waar ik om ervaar ik toekomstgerichte vormen van kerk-zijn. Veranderen kan….
Zullen we hier op inzetten de komende jaren? Voor de herleving van de kerk!
Dank voor dit schrijven Gerlof. Hier heb ik op zitten wachten, dat de focus mag gaan veranderen en dat samen-zijn een andere vorm en inhoud mag krijgen. Eindelijk erkenning voor de relatie met Hem en elkaar. Wat ontzettend goed dat de focus daar op komt te liggen via Zijn Waarheid. Heel waardevol juist binnen ons ik-gerichte cultuurtje momenteel. De kerk als nieuw rolmodel voor “samenleven”, Top! Om dat nieuwe aan te sturen in geestelijke volwassenheid vraagt andere vaardigheden van leidinggevenden lijkt mij. Kwetsbaarheid en veiligheid zijn nou niet de dingen die zo gemakkelijk neergezet worden binnen een organisatie of kerk wanneer het breder komt te liggen dan een 1 op 1 contact is mijn ervaring.
Ik ben heelmaal eens mee, wij zijn aan het bedenken nieuwe manier van kerk zijn in Barendrecht. Want ik geloof dat relatie staat op de eerst plaats waar jongen mensen opzoek zijn
Wat mooi Gerlof!
Je bent naar mijn mening iedere keer weer helder en verbindend. Met name ook omdat je wat je schrijft steeds hebt doorleeft. Erg veel respect! En dan weet je het ook nog eens goed op papier te zetten. Super!
Dag Gerlof, het is natuurlijk een heel mooi gegeven dat we samen als kerk groeien, maar volgens mij gaat ook het omgekeerde plaatsvinden. Dit geeft de Bijbel ook aan; boek Openbaringen. Het wordt steeds moeilijker een keuze te maken, er zullen ook veel mensen het geloof achter zich laten. Zelf vind ik het lastig dat tegenwoordig alles heel mooi/leuk moet zijn in de Erediensten, er ligt daar vaak de nadruk op. Veel nieuwe vormen worden uitgevonden om de mensen (nog) te boeien.
In bovenstaand stuk lees ik niet dat het ‘leuk’ moet zijn, er staat juist dat je met alleen maar ‘leuke dingen doen’ er niet komt. Het gaat over iets anders: er staat dat wij mensen zijn bedoeld om relatie te beleven in ontmoeting en verbinding. Dit raakt de kern van ons leven; wij zijn gemaakt voor relaties met elkaar en met God! En dat is wat ik sterk herken. Vooral nu in deze corona tijd. Kennis kan ik thuis vanaf de bank ophalen. Maar ontmoeting en verbinding met eigen geloofsgenoten mis ik. Met leeftijdsgenoten, maar juist ook met ouder(en) en jongeren. Ik word geïnspireerd door Gerlof zijn woorden.
Hoi Gerlof
Bedankt voor deze bemoedigende woorden, dat het jezelf ook mag sterken in het vele werk datje samen met heel veel anderen, mag doen, in Zijn Koninkrijk. Mooi ook om te zien wat een relatie met Jezus in het leven van mensen kan veranderen. Meebewegen met elkaar als Bruid van Christus. Klinkt stevig en overtuigd, in onze menselijke handen lijkt het soms zo broos en kwetsbaar. We mogen bouwen op de Rots, Hij staat centraal en geeft richting, daar mogen we in leven, en dat geeft nieuwe moed en kracht.
We zien elkaar binnenkort vast en zeker.
vr gr TIneke
Tja, en dit is dus kerk-geloof. Wanneer je echt tot geloof in Jezus komt dan is alles anders geworden, staat je hele leven op z’n kop. Want Jezus heeft andere normen en waarden dan deze wereld. Dat geloof draait niet om kerk of christelijke relaties waar het zo gezellig is… nee. Je zult uitgekotst worden door de wereld, je familie en ouders moeten loslaten, het kost je enorm veel wanneer je echt Jezus wilt volgen. Niet leven in rijkdom en niet meedoen aan onrecht… zorgdragen voor de schepping. Je inzetten voor wezen, weduwen en verdrukten.
Dat is heel wat anders dan naar de kerk gaan… zo makkelijk is het niet.