Afgelopen zondag sprak ik in de gemeente waar ik jongere geestelijk ben opgegroeid. Het is altijd leuk en bijzonder om daar te mogen spreken en oude bekenden te zien en te ontmoeten. Tijdens de aanbiddingsdienst voor mijn preek waren daar twee liederen, of misschien beter gezegd, twee zinsneden die mij in het bijzonder opvielen en mij aan het denken zetten.
De eerste was: ‘U bent de passie van mijn leven’
De tweede: ‘De passie die verdween’
God als passie van mijn leven en passie die dus weer kan verdwijnen.
Ik was als jongere in de periode dat ik in deze gemeente zat best gepassioneerd. Alles wat moest gebeuren pakte ik aan. Ik heb kinderwerk gedaan, tienerwerk, geholpen met schoonmaak, Bijbelstudies gegeven en zelfs meegedraaid in het zuigelingenpastoraat (mooier woord voor oppas). Daarnaast deed ik mee aan allerlei conferenties en draaide ik mee met christelijke kampen. Niets was mij te gek, omdat ik gepassioneerd was over wie Jezus voor mij was. Ik was namelijk tot geloof gekomen en heb ervaren dat God de Vader mij heeft aangenomen als zijn kind. Op die ervaring kon ik heel lang teren om mijn passie levend te houden. Toen ik ging studeren en het studentenleven inging, verdween deze passie langzaam op de achtergrond. Je zou denken dat dit logisch is. Andere zaken trekken immers de aandacht, waardoor de relatie met God minder belangrijk lijkt te worden. Toch is het zo dat dat niet de enige reden waarom mijn passie voor Jezus verdween.
Wat is passie eigenlijk?
Wat is passie in essentie? Het woord passie komt van het Latijnse woord ‘passio’ en betekent lijden. Het woord ‘passio’ vinden we bijvoorbeeld ook terug in het Nederlandse woord ‘patiënt’, wat pijnlijder betekent. Doorgaans zeggen we over iemand die enthousiast en gedreven is, dat hij gepassioneerd is. De link met lijden is daarmee wat op de achtergrond geraakt, maar die is er in mijn beleving weldegelijk als het gaat om ‘passie voor Jezus’.
Pijnlijk
Om passie te ontwikkelen voor God en zijn Koninkrijk, is het mijn overtuiging dat we periodiek door processen heen moeten. Deze processen zijn vaak pijnlijk en confronterend. Het is de confrontatie met onszelf en het contrast met wat God met mij voor ogen heeft. Voor mij geldt dat ik geneigd ben dit soort processen lang uit te stellen met als gevolg dat de passie voor Jezus verdwijnt. Ik stort me dan liever op zaken die mij afleiden of kabbel wat voort op de routine van het leven.
Hervonden passie
Bij de Fulltime en de Parttime School van Royal Mission zijn er afgelopen seizoen weer veel gepassioneerde mensen geweest die de opleiding hebben afgerond. Die passie is niet alleen ontwikkeld door goed onderwijs, maar vooral ook de verwerking en het implementeren van dat onderwijs in het leven van jongeren en volwassenen. Dat is lang niet altijd even leuk en soms zelfs pijnlijk, maar de vrucht is dat passie voor Jezus wordt hervonden! Hij is namelijk Degene die aanwezig is en ons helpt in deze processen!
Laag pitje?
Waar sta jij op dit moment in jouw leven? Is Hij de passie van jouw leven of is de passie voor God en zijn Koninkrijk op een laag pitje komen te staan? Misschien wordt het tijd om ervoor te kiezen een proces van vernieuwing aan te gaan. Dan wil ik je graag uitdagen om dit seizoen aan te haken bij één van onze opleidingen. Samen optrekken, leren, ontmoeten en achter Jezus aan om onze passie te vernieuwen!
Mooi inspirerende blog collega 😉