Hoe verlang je naar een wonder, als er niks verandert in je situatie? Hoe verlang je naar een wonder, als de klachten toenemen? Hoe verlang je op een gezonde manier naar een wonder, naar een aanraking van Jezus?
Zeven jaar geleden begonnen de klachten bij onze zoon, binnen een aantal maanden bleek dat als gevolg van reuma bijna al zijn gewrichten actief ontstoken waren. Lopen kon hij amper, zelfstandig eten lukte niet, traplopen kon hij niet. De ziekte beperkte onze kleuter in zo veel van zijn spel en zijn speelveld om zich te ontwikkelen werd kleiner en kleiner. Hoe verlang je naar een wonder voor je kind? Zonder valse hoop te geven. Zonder af te doen aan de grootsheid van God. Zonder concessies te doen aan wat er in de Bijbel staat over genezing. Zonder bitter te worden. Blijven verlangen naar een wonder als het wonder nog niet zichtbaar is, is een hele uitdaging voor je geloof!
Natuurlijk gingen we bidden en vroegen anderen met ons mee te bidden. Gebeden werd er! Vrienden, familie en vrienden van familie. We kregen bemoedigingen, lieve woorden, het hielp ons enorm om de ziekte te dragen. Waar 1 lid van een gezin ziek is, daar is het hele gezin uit balans. De ziekte van onze zoon raakte ons allemaal.
Verlangend naar een wonder, het kon me overweldigen. De tranen liepen over mijn wangen als we weer onderweg waren naar het ziekenhuis voor onderzoek, bloedprikken of behandelingen. Heer, wanneer stopt deze nachtmerrie? Mijn hart schreeuwde het uit.
Christenen kunnen dan met de meest bijzondere opmerkingen komen. Gaven we onze tienden wel? Misschien een verborgen zonde in ons leven? Of iets in ons voorgeslacht? We onderzochten ons hart, ons leven.. We wilden niets liever dan iets vinden zodat we grip kregen op deze ziekte waaraan we ons zo machteloos overgelaten voelden. Grip kregen we niet, een wonder was er niet. Reuma woekerde door.
Een genezingsdienst voor kinderen. Zullen we dat nou wel doen? Wat leren we hem daar mee? Wat is het beeld van God dat hij krijgt als hij niet geneest in deze dienst? Hoe verlang je met je kind naar een wonder?
We kozen om te gaan. Het was een mooie dienst, veel kinderen werden genezen. Niet ons kind. Onderweg naar huis vroeg ik wat hij van de ‘kerk’ vond. Hij vertelde vol blijdschap dat hij het zo gaaf vond dat Jezus al die kinderen had genezen. Wel jammer dat hij niet genezen was, maar dat gaf niet want hij kon nog wel wachten tot Jezus hem ging genezen. Voor onze zoon stond namelijk al die tijd dat hij ziek was 2 dingen vast: ‘Jezus gaat mij genezen en ik ga voetballen!’
We strekten ons keer op keer uit naar genezing voor hem, soms met hem en meestal zonder hem erbij. We bleven onze Hemelse Vader aanroepen in onze nood. Voor kracht en moed om de ziekte te verdragen en voor een wonder. Heer bescherm ons hart, we blijven hopen op U. U bent de Heelmeester, de Opperdokter zoals onze zoon God noemde. ‘Er is een dokter in het ziekenhuis, maar Jezus is de Opperdokter.’
Op een zondag was er een oproep in de kerk, als je wilde kon je voor gebed naar 1 van de koppels gaan die in de zaal stonden. Er werd gebeden voor ons als gezin terwijl de kinderen er niet bij waren. Na de dienst haalden we de kinderen op en gingen naar huis. Niks zichtbaars had plaats gevonden. Terugkijkend is dat wel het keerpunt geweest, de week erna zetten wonderlijk herstel in. Het gekke is dat we zo verlangden naar een wonder en nu durfden we haast niet onder ogen te zien dat er een wonder was gebeurd. Onze zoon ging meer lopen, meer spelen en had aanzienlijk minder pijn. Op de eerst volgende controle geloofde de reumatoloog zijn ogen niet. We hadden niks verteld voorafgaand aan de controle, we wilden zeker weten dat het echt was wat wij zagen en niet een ‘wishful thinking’ of een zo bekende opleving in het ziektebeeld. De reumatoloog bleef checken, verbaasd zei hij: ‘ik kan geen ontsteking vinden in het lichaam maar ook geen nasleep van de ontsteking. Dit kan geen gevolg zijn van de medicatie, dit begrijp ik niet.’ Anderhalf jaar later werd zijn medisch dossier gesloten door de reumatoloog, bovennatuurlijk herstel had plaats gevonden in zijn lichaam en onze zoon is volledig genezen. Jezus heeft hem genezen en voetballen, daar geniet hij elke dag van!
Hoe blijf je verlangen naar een wonder? Door steeds weer naar Jezus te gaan, elke keer opnieuw je hoop te richten op Hem. Jezus wil genezen want Zijn verlangen voor jou is dat je gezond bent. Hij is je steun in de tijd dat het wonder nog niet aanwezig is. Hij helpt je wachten. Hij troost je in je verdriet. Hij helpt je de ziekte te (ver)dragen. Hij is de Opperdokter die ernaar verlangt om je lichaam gezond te maken.
Twijfel je om naar de Wonderlijke Zondag voor Kids te komen? Dat kan ik me voorstellen, echt heel goed. Ik nodig je van harte uit om toch te komen, met je kind. Ik bid voor je en voor jullie als gezin, dat jullie moed zullen vinden om Jezus te zoeken en Hem te laten weten, opnieuw, dat je verlangt naar een wonder. Om je hoop te richten op Hem. Jezus stelt niet teleur!
Wat een prachtige getuigenis van volharding in vertrouwen! Dankbaar voor het delen.
Wat een mooie getuigenis.
Bedankt voor het delen
GOD is goed!
Verlangen is een Geweldig Mooi iets,ook moeten we met situaties GEDULD leren hebben,dat heeft GOD OOK MET ONS! OP ZIJN TIJD,GEBEURT HET WONDER,ALS WIJ HEM BLIJVEN AANBIDDEN,BOUWT HIJ ZIJN TROON,ZOEKT, EN GIJ ZULT JEZUS VINDEN,IN ZIJN KONINKRIJK,AMEN.
Verlangen is een Geweldig Mooi iets,ook moeten we met situaties GEDULD leren hebben,dat heeft GOD OOK MET ONS! OP ZIJN TIJD,GEBEURT HET WONDER,ALS WIJ HEM BLIJVEN AANBIDDEN,BOUWT HIJ ZIJN TROON,ZOEKT, EN GIJ ZULT JEZUS VINDEN,IN ZIJN KONINKRIJK,AMEN.
Wauw wat een gaaf getuigenis van volhouden! De hoop niet opgeven en steeds weer terug gaan naar Jezus. Met vallen en opstaan, met vragen en twijfels en toch het vertrouwen van een kind. “Jezus gaat het doen!” Dank voor de bemoediging die jullie als gezin hierin mogen doorgeven. Een voorbeeld voor velen! Dank U Jezus, dank U Vader, dank U heilige Geest, dank U God hoe U zichzelf openbaart in dit getuigenis van geloof, hoop, liefde, trouw en kracht.
De zegen van de Heer voor jullie op de weg die Hij met jullie gaat.
Een rondje die ik ken ligt al 1,5 maand in het ziekenhuis. Hoe doe je dat dan.
Prachtig! Gefeliciteerd! Ja, hoe moeilijk en wanhopig je er ook van wordt: blijven kloppen op die deur, en wees niet tevreden met een beetje: als Jezus geeft, geeft hij royaal! Puur en alleen uit liefde voor ons!
Jezus is bij je wat voor diepte je ook in gaat. Dus volhouden! Soms kunnen mensen niet meer volhouden in gebed, dat is waarom wij een lichaam zijn in Christus, het is zo goed als andere met je meebidden en voor je bidden, je bemoedigen, en je steunen en er voor je zijn in gebed en in de praktijk.
Geweldig wat er ook gebeurt Jezus is De GeneesHeer! Hij is nog steeds dezelfde.
Helaas is niet alles maakbaar en geneest Jezus niet altijd. Ergens dacht ik in het begin dat dit een getuigenis zou worden dat je Jezus kan volgen, ook als je niet geneest en als niet maakbaar in gebed blijkt. Dat mis ik in de chr wereld. Geloof behouden in de strijd, ook als het lijf ziek blijft. Ontzettend fijn voor uw zoon dat hij is genezen, dat gun ik alle andere zieke kindjes. Of de ouders hun 10den betalen of niet. Zelf heb ik kanker, en ben 35, met 4 jonge kinderen. Is mijn geloof te klein, mijn zonden te groot, schiet ik tekort, volhard ik niet? Wat een oordelende vragen. We kunnen elkaar onbewust zoveel pijn doen met woorden, visie en denken te weten hoe God denkt. Het is de pijnlijke gebroken wereld waarin ik al meerdere lieve jonge christenen heb zien gaan. Toch is Jezus niet anders voor mij als Hij niet geneest, prijs alsnog onze Heer. Getuigenis is niet alleen een getuigenis als de conclusie het wonder van genezing is. Dan zou geen enkele christen meer ziek hoeven zijn, of God doet aan selectie, dat lijkt me niet, hij maakt geen onderscheid. Hoeven dit niet te verdienen, hard voor te vechten. Ook als het wonder van genezing wegblijft in deze gebroken wereld, is midden in de verwondering het vinden van het wonder van simpelweg Leven, al een wonder op zich. Ik houd van Jezus ook als ik iets eerder de hemel binnentreed dan wat past bij mijn leeftijd. Blijf ik daarom het wonder niet verwachten? Heus blijf ik verlangen, maar het zou mij enorme onrust en frustratie geven als genezing mijn focus blijft. Ik geniet liever van elke minuut met mijn kindjes en de rest die mij dierbaar is. Vrede in mijn hart. Dat is genoeg wonder. Dat bid ik toe voor iedereen die niet geneest en wel anderen zien genezen, vrede in je hart.
Hier word ik stil van.
Stil in ontzag en dankbaarheid naar God.
Wat een bemoedigend getuigenis! Het geeft mij meer en meer houvast ik mijn vertrouwen in God.
Heel bijzonder Hilde en Pieter. God is goed! Ook als een winder (nog) uitblijft. Dankje voor het vertellen.
Hallelujah!, wat is GOD GOED!. Dat weet ik ook , maar het moet soms nog echt zakken van je hoofd naar het HART… Die bewuste 30 cm zoals dat wordt gezegd. Daar ging het o.a over bij ons vanmorgen in de samenkomst. Vertrouwen, daar komt het op aan, en inderdaad het van HEM blijven verwachten.
Bemoediging: als het even niet meer gaat, of je bent richting kwijt, BLIJF IN HEM, elke dag opnieuw!.
Veel Zegen en ZIJN SHALOM voor iedereen die dit leest.