Gisteren geboren en vandaag getrouwd!

Wat een feestjaar is 2018. Onze dochter Ingeborg gaat in juni trouwen met de leukste man van haar leven en Martin en ik zijn 25 jaar getrouwd in oktober. Heerlijk om hoogtijdagen te vieren en vooral deze bijzondere feesten van ons gezin.

Wat gaan de jaren dan snel, als de dag van gisteren weet ik de geboorte van onze dochters nog. De meiden zijn allebei geboren in het ziekenhuis in Leuven (B), afdeling materniteit. Het leven ligt op dat moment zo mooi voor hen en de toekomst lacht hen toe. Als ik deze dagen in voorbereiding op het huwelijk van Ingeborg door alle foto’s ga van afgelopen jaren dan geniet ik van alle vakanties, alle kampen, alle optredens, alle uitjes, alle verjaardagen, alle familiefeestjes, alle muziekuitvoeringen, alle kerstdiners en sinterklaasavonden, alle sportwedstrijdjes, gewoon alles wat we met het gezin hebben gedaan. Wat een rijkdom om het beste te geven aan je kinderen, om ze mee te nemen op avontuur en onvoorwaardelijk van ze te houden. Als er iets is waar je nooit spijt van hoeft te hebben dan is dat de tijd, belangstelling en energie die je geeft aan je kinderen. Gewoon jouw tijd en gerichte aandacht. Al ben je moe of druk of chagrijnig, geef je kinderen aandacht en liefde.

Ken je dat, al de leuke briefjes die je zo nu en dan op je kussen vindt met:
‘Sorry Mama, ik zal niet meer schelden, wil je me vergeven?’
Of: ‘Lieve Mama, ik ga morgen klusjes voor je doen, zonder zeuren, weer eens wat anders he, en doe het nog gratis ook!’
En deze: ‘Lieve Mama, veel plezier in Australië, we gaan je heel erg missen. Ik zal hier thuis het huishouden wel doen, want als ik dat aan papa overlaat, gaat het niet goed komen.’

Als ik zo terugkijk, alle verhalen lees en de foto’s bekijk waren er veel mooie momenten en ook veel moeilijke momenten. Het hoort er allemaal bij. Opvoeden gaat niet vanzelf en geloofsopvoeding al helemaal niet.

Hoe reageer je als je kind andere kinderen slaat? Wat doe je als je eigen kind gepest wordt of anderen pest? Hoe leren we onze kinderen om vrijgevig te zijn of te vergeven? Ik denk vooral door het voor te leven en voor te doen. Laat je kinderen zien hoe je met moeilijkheden of tegenslag omgaat. Toon ze wie God voor je is door jouw leven, jouw financiën, jouw spreken, jouw manieren. Leef je geloof, je waarden en principes.

‘Mama, jij bent mijn heldin van het jaar! Wat kan ik veel van jou leren!’ Dit is het grootste compliment dat je van je kind kunt horen en afgelopen zondag kreeg ik deze tekst in een kaart voor moederdag. Geweldig hé. Zo trots op Ingeborg!

Als ik terug kijk dan denk ik: ik heb het goed gedaan. Niet perfect, niet zonder kleerscheuren, niet zonder falen en tegenslag, niet zonder veel overleg met docenten en directeuren, vrienden en familieleden, maar het is alles waard. Opvoeden is het beste wat je kunt doen!

Wees de stabiele factor in alle stormen, ruzies en uitdagingen. Blijf van ze houden, zelfs al maken ze keuzes waar je het niet eens mee bent. Het gaat niet om jouw gelijk, maar wel om jouw liefde voor hen. Net als de vader van de verloren zoon. Ruimte geven om ‘verkeerde keuzes’ te maken, maar wel liefdevol en in gebed op de uitkijk voor het moment dat ze bezeerd of zelfs beschadigd terugkomen. En wat je erin stopt, komt er weer uit. Zo zie ik de liefde die we onze kinderen al die jaren gegeven hebben, er weer uitstromen nu ze volwassen zijn. Prachtig!

PS In deze blog heb ik het niet over het belang van goed kinder- en jeugdwerk in de kerk. Toch weet ik dat ook daar heel belangrijke lessen in een kind gegoten worden en ze onvoorwaardelijke liefde mogen ontdekken. Daarom ben ik enthousiast over ‘Aanstekelijk kinderwerk in jouw kerk’ en nodig ik kinderwerkers met hun hele team uit om deel te nemen aan onze Kinderwerkopleiding. Op woensdag 6 juni verzorg ik een informatieavond hierover. Hier lees je alle info.