In Vorchten staat een kerk

Vorchten is een klein dorpje in Gelderland. Het is zo klein, dat fietsende toeristen het groepje huizen achter de IJsseldijk nauwelijks opmerken. Het dorp kent 192 inwoners. Een veerpontje brengt hen naar de andere kant van de rivier. Er is geen winkel, geen huisartsenpost en ook geen school.

Maar – er is een kerk.

Fier in het midden van het groepje huizen staat een beukige dorpskerk, gebouwd op een hoge terp. Het oudste gedeelte van het kerkje stamt van vóór het jaar 900 en is van tufsteen gemaakt. Tufsteen, prachtig woord. Een meer dan elfhonderd jaren oude, nog bestaande en functionerende kerk.

Zo oud als de kerk is, zo springlevend is het geloof. Er is een Alpha-cursus. Op zondagmiddag wordt er koffie geschonken in De Verbinding. Tussen 13.30-16.00 uur is de kerk open voor een spelletje – sjoelen, Rummikuppen – of zomaar even een praatje. Er is een doordeweekse mannengroep, een vrouwenontmoeting (Zus en Zo, in het kledingatelier), catechisatie voor 12-16 en 16+, een gebedsgroep, zendingswerk en een schoonmaakrooster.

Toen ik vorige week een Vorchtenaar over zijn kerk hoorde vertellen, merkte ik dat zijn enthousiasme me raakte. Want Nederland staat vol met oude, nog bestaande kerkjes. En waar God zijn kerk bouwt, daar is leven. Toeristen rijden er misschien aan voorbij, maar God geniet van de koffie, van de spelletjes, van de wekelijkse schoonmaak.

Gods aanwezigheid
Zolang de kerk bestaat is elke zondag Wonderlijke Zondag. Want Gods aanwezigheid kent vele vormen. Hier staat een vrouw op uit haar rolstoel, daar verrijst een kerk uit de apathie die haar eeuwenlang verlamde. In het ene dorp krijgt een slechtziend meisje van de opticien een bril op maat, in het andere gaan de ogen van een ouderling voor het eerst open voor het wonder van het kruis. Een drummer wordt geraakt door de liefde van de Vader, een dominee ervaart de kracht van de Geest. Ze kennen elkaar niet, maar allebei zijn ze een week van slag. Geest van God, kom en maak van elke dag maar een Wonderlijke Dag! De dokter die zachtjes bidt voordat hij naar de operatietafel loopt, de bakker die spreekt over Jezus, de lerares die de cynische grap van de directeur beantwoordt met een glimlach, de moeder die in de zon een tijdschrift leest.

Waar Christus is, daar is zijn kerk. Daar is Hij aan het werk. En waar Hij werkt, daar veranderen levens. Gods kerk heeft de toekomst, dat heeft het verleden uitgewezen. Hij bouwt zijn kerk.

Desnoods met tufsteen.

Bij Royal Mission dromen we van een krachtige herleving van de kerk van Nederland. Alles wat we doen is erop gericht om verwachting, verlangen, leven en kracht van God te zien ontstaan – in dorpen en steden, in de samenleving en in de kerk. We zijn gepassioneerd om het koninkrijk van God te verkondigen en anderen te trainen hetzelfde te doen.