Vorchten is een klein dorpje in Gelderland. Het is zo klein, dat fietsende toeristen het groepje huizen achter de IJsseldijk nauwelijks opmerken. Het dorp kent 192 inwoners. Een veerpontje brengt hen naar de andere kant van de rivier. Er is geen winkel, geen huisartsenpost en ook geen school.
Maar – er is een kerk.
Fier in het midden van het groepje huizen staat een beukige dorpskerk, gebouwd op een hoge terp. Het oudste gedeelte van het kerkje stamt van vóór het jaar 900 en is van tufsteen gemaakt. Tufsteen, prachtig woord. Een meer dan elfhonderd jaren oude, nog bestaande en functionerende kerk.
Zo oud als de kerk is, zo springlevend is het geloof. Er is een Alpha-cursus. Op zondagmiddag wordt er koffie geschonken in De Verbinding. Tussen 13.30-16.00 uur is de kerk open voor een spelletje – sjoelen, Rummikuppen – of zomaar even een praatje. Er is een doordeweekse mannengroep, een vrouwenontmoeting (Zus en Zo, in het kledingatelier), catechisatie voor 12-16 en 16+, een gebedsgroep, zendingswerk en een schoonmaakrooster.
Toen ik vorige week een Vorchtenaar over zijn kerk hoorde vertellen, merkte ik dat zijn enthousiasme me raakte. Want Nederland staat vol met oude, nog bestaande kerkjes. En waar God zijn kerk bouwt, daar is leven. Toeristen rijden er misschien aan voorbij, maar God geniet van de koffie, van de spelletjes, van de wekelijkse schoonmaak.
Gods aanwezigheid
Zolang de kerk bestaat is elke zondag Wonderlijke Zondag. Want Gods aanwezigheid kent vele vormen. Hier staat een vrouw op uit haar rolstoel, daar verrijst een kerk uit de apathie die haar eeuwenlang verlamde. In het ene dorp krijgt een slechtziend meisje van de opticien een bril op maat, in het andere gaan de ogen van een ouderling voor het eerst open voor het wonder van het kruis. Een drummer wordt geraakt door de liefde van de Vader, een dominee ervaart de kracht van de Geest. Ze kennen elkaar niet, maar allebei zijn ze een week van slag. Geest van God, kom en maak van elke dag maar een Wonderlijke Dag! De dokter die zachtjes bidt voordat hij naar de operatietafel loopt, de bakker die spreekt over Jezus, de lerares die de cynische grap van de directeur beantwoordt met een glimlach, de moeder die in de zon een tijdschrift leest.
Waar Christus is, daar is zijn kerk. Daar is Hij aan het werk. En waar Hij werkt, daar veranderen levens. Gods kerk heeft de toekomst, dat heeft het verleden uitgewezen. Hij bouwt zijn kerk.
Desnoods met tufsteen.
Bij Royal Mission dromen we van een krachtige herleving van de kerk van Nederland. Alles wat we doen is erop gericht om verwachting, verlangen, leven en kracht van God te zien ontstaan – in dorpen en steden, in de samenleving en in de kerk. We zijn gepassioneerd om het koninkrijk van God te verkondigen en anderen te trainen hetzelfde te doen.
Beste Royal Mission.Wat een geweldige droom, ik droom al jaren met jullie mee❤️Nu zetten wij ons in in Stadskanaal!Zegen en…. ga door!! Lieve groet Geeske
Prachtig Wim. Ik geniet van je posts. Ga ermee door
Een bekent kerkje mijn man zijn oom is daar predikant geweest en ligt met zijn tante en neef begraven op de begraafplaats naast de kerk
Wat bemoedigend. Kerken die functioneel zijn, levende stenen en de Heilige Geest. Dat is Nederland van nu. Meer en meer
De kerk zal nog méér tot bloei komen en worden gezegend als we beseffen dat wat Jexus gaat doen als Hij terug komt. Namelijk het koningschap van Israel herstellen . Dat vragen zijn discipelen. Wanneer gaat U dat doen. Als de kerk weer gaat beseffen dat het daarpm gaat. En door hunn zonde mogen wij geënt zíjn en kracht en genade putten uit de zelfde sap stroom namelijk Jezus. En tot die tijd hebben eij de taak om.op te staan voor Zijn volk en de stenen op te ruimen ..Hen te zegenen. Dan zal de kerk bloeien als nooit te voren
Zo goed om te zien dat wij een God hebben die echt om de mens geeft.
Veel Zegen met Zijn werk.
Mooi beschreven Wim, en ik kan zeggen dat er zulke kerken ook in De Westereen staan – en dat ik het mooi vind om te zien dat Hij ook hier aan het werk is!
Prachtig Wim, wij bouwen mee!