Deze week was ik als logé te gast in het Klooster van de Franciscanen in Megen, vlak aan de Maas. Eindelijk heb ik mijn droom om een aantal dagen bij de broeders te verblijven concreet gemaakt. Vroeger zou ik hier niet zo makkelijk heengegaan zijn. Franciscanen zijn namelijk katholiek en katholieken doen een aantal zaken, die ik van jongs af aan al bestempelde als ‘afgoderij’: beelden aanbidden, buigen voor een kruis of bidden tot Maria.
Ik ben opgegroeid in België. Een land dat van origine erg katholiek is en zeker in mijn jeugd was dat duidelijk te merken. Ieder kind dat ik kende uit mijn dorp ‘deed’ zijn eerste en later zijn plechtige communie. Al was het maar om de cadeaus, die op zulke feesten rijkelijk werden uitgedeeld.
Op de middelbare school mocht je voor het vak Godsdienst kiezen voor katholieke, protestantse of voor zedenleer. Ik zat dan als enige ‘protestant’ alleen met een docent in een armzalig kamertje naar Bijbelverhalen te luisteren, terwijl het overgrote deel van mijn leeftijdsgenoten de katholieke feesten en rituelen bestudeerden. Toch gaf het me altijd een gevoel van ‘mooi dat ik daar niet bij ben’.
Gelukkig ben ik helemaal veranderd. Deze interne transformatie heeft alles te maken met de diepe vernieuwing in mijn denken van jaren terug. Toen ik de reikwijdte en de veelkleurigheid van het Koninkrijk van God ging ontdekken, vielen heel wat muren weg en verdwenen kortzichtige conclusies uit mijn denken. Het Koninkrijk van God is inclusief, want Jezus heet vooral mensen welkom. Plotseling besefte ik dat Gods grootheid en de wijze waarop Hij zich aan mij openbaart groter is dan mijn kerkelijke achtergrond of persoonlijke voorkeur. Alsof één kerk of één denominatie het alleenrecht op God kennen en Hem aanbidden heeft.
Gods overweldigende goedheid is groter dan welke plaatselijkje kerk of religieuze groepering ook. Ik ben er van overtuigd, dat in al die denominaties iets unieks van God te vinden is. Veel bewegingen zijn ontstaan doordat iemand een nieuw licht of inzicht van God had ontvangen. Het ene kerkgenootschap legt daarom de nadruk op het Woord, terwijl de ander juist inzoomt op de Geest. De eerste club richt zich op genade en terwijl de tweede op goede werken focust. Evangelische groepen genieten van uitbundigheid en luide muziek, terwijl deze Franciscanen juist inzetten op soberheid en stilte. En het Koninkrijk van God is het allemaal: stilte én vreugde, genade én het goede doen, het Woord én de Geest… En elke groep heeft ook zijn missers en blinde vlekken. Allemaal!
Broeder Loek, al jarenlang een Franciscaan in Megen, was via mail de contactpersoon voor mijn bezoek aan het klooster. Hij is een aangename en opgewekte man, die me introduceerde aan de gewoonten van Franciscus. Vier maal per dag een gezamenlijk moment van stilte, gebed en vooral samen hardop de Psalmen lezen of zingen. Elke keer bijna een half uur. Dat ritme en de intensiteit hebben diep me geraakt. De honger naar het kennen van Gods Woord is gegroeid.
Drie maal heb ik deelgenomen aan een eucharistieviering. Vroeger zou ik dat niet gedaan hebben, want ‘zij’ geloven dat brood en wijn echt veranderen in vlees en bloed. Maar nu proefde ik Jezus in de hostie en de wijn, én in de mensen waarmee ik aan ‘tafel ging’. De hemel ging open en Hij was erbij. Opnieuw werd ik geëmotioneerd door mensen die God vanuit een andere traditie vol overgave dienen.
Toen ik donderdag bij Broeder Loek op zijn kamer was om mijn verblijf af te ronden, bedankt hij mij. ‘Je bent een bijzonder en zeer geestelijk mens, Martin’, zei hij. Ik antwoordde dat ik hem zachtmoedig en integer vond en dat ik veel geleerd heb van hun discipline en toewijding aan God en aan Zijn Woord. We keken elkaar aan en beiden hadden we tranen in onze ogen. Twee boers uit een totaal andere achtergrond en traditie hadden Jezus in elkaar gezien, want Jezus is katholiek én protestant. Zo namen we afscheid en zeiden beiden: ‘Tot snel weerzien!’
Zo ontzettend geweldig gaaf Martin!
Hoi Martin,
Je hebt me weer enorm aangeraakt of eigenlijk heeft God dat gedaan. Mooi man, zoals je schrijft over de verloren zoon en wachten tot het wonder geschiedt. Zo ontzettend herkenbaar. Geduld hebben en vertrouwen op de Heer en wachten tot er een wonder in jouw of mijn leven geschiedt. Ik zie het zo Martin: God heeft ons samengebracht en dat ervaar ik elke dag als een heel groot wonder.
Prachtig wat je deelt, ik zou ook weleens zo’n retraite willen meemaken…
Dat vind ik fantastisch om te lezen. Dit draagt mijn hart volkomen! We zijn er veel mee bezig. Bouwen aan relaties over kerkmuren heen. Stap voor stap groeien naar eenheid.
Groetjes uit het vertrouwde België 😉
Hartelijk dank voor je berichtje Ellen. Heerlijk om een Vlaamse reactie te krijgen. Doet mijn hart goed!
Dag Martin,
Natuurlijk zijn er overal oprecht zoekende mensen te vinden, JHWH zoekt hen, 2 Kron.16:9 en als ze in een foute religie of misleidende chr. denominatie zitten, gaan hun ogen open en stappen ze er uit.
Wie overtuigt RK-lid blijft, bewijst dat hij misleidt is, zie bijv. https://tora-yeshua.nl/2016/01/toespraak-paus-plv-van-god-de-ultieme-waarheid-dus-schokkend/
UIt deze RK kerk stappen is dan ook de enige weg om uit die duisternis bevrijd te worden, net als de enige goede moslim een ex-moslim is, die dan de koranAllah achter zich laat als afgod en in Yeshua de Vader leert kennen.
Zo moet ook een RK-lid de valse leer van de RK achter zich laten, van Maria als “moeder van God” en de paus als “plaatsvervanger van God”, om maar es een paar zeer Godslasterende onzin zaken te noemen.
Jammer, dat je deze Francisaner monnik niet de Bijbelse weg hebt gewezen, maar je door hem hebt laten misleiden in de “gezamenlijke stilte en meditatie”.
Graag bereid tot verder gesprek hier over,
shalom
Ben Kok (joods-chr. pastor
Amen broeder!!!
Amen!
Ben, de door jouw genoemde Bijbelse weg, de Bijbel; 66 boeken geschreven in 3 of 4 talen, over een periode van meer dan 6000 jaren vanuit verschillende culturen is niet zo duidelijk als je het laat voorkomen. Veel mensenwerk met allerlei interpretaties waar goed soms fout en fout soms goed genoemd wordt.
Volgens de goede Christelijke traditie zijn broeders het absoluut met elkaar oneens, Paulus wilde Petrus ook niet meer zien tenslotte en zo dreigt een prachtig verhaal van verbroedering te eindigen in een stammenstrijd. Alsof er nog niet genoeg de maat genomen wordt. Daar laten we ons toch niet toe verleiden?
Mooi dat je een fijne ervaring wilde delen Martin en dat je verder kijkt dan de Joods-christelijke traditie.
Amen bro
Correctie spelfoutje: “misleidt” moet natuurlijk “misleid” zijn.
Shalom
Ben
Wat een prachtige beleving en zo mooi verwoord..
Gods veelkleurigheid! Amen!
Wat prachtig om te lezen, Martin.
Wat kunnen we rijker van de veelkleurigheid van God genieten, als we onze kerkmuren laten zakken.
Dank ook voor de eerlijkheid over je eerdere gedachten van vroeger.
Ik herken dat ook uit mijn jeugd.
Ik had ‘Hervormd op Gereformeerde Grondslag- oogkleppen’ opgekregen.
Totdat God mij bracht op een Bijbelstudiegroepje met mensen vanuit allerlei achtergronden. Dat gaf
mij een hele nieuwe kijk. Wat een verrijking! En nog hou ik enorm van activiteiten zonder kerkmuren.
Zo ontroerend om te lezen wat jullie in elkaar ontdekten. Dank voor het delen.
Heel bemoedigend en aanmoedigend. Niet ‘zoek de verschillen’ maar ‘vind Wie ons samenbindt’. Soli Deo Gloria!
Tof om dit te lezen! Gods grootheid wordt vaak weer zo menselijk klein gemaakt maar God strekt zich inderdaad uit naar ieder mens, ongeacht achtergrond/religie! En dit op voor ons vaak ondenkbare manieren. En ons menselijk reageren is ook fijn veelzijdig :)! God is groot en Zijn creatie onbeschrijfelijk mooi:)!
Hoi Martin,
Het is een mooi getuigenis en ik ben het met je eens, oprechte christenen vind je in ieder kerk genootschap en dat is beslist niet voorbehouden aan evangelische nominaties, gelukkig niet.. Toch ben ik het ook met Ben Kok eens en dat maakt het zo moeilijk. Er zijn zo veel mensen die ook binnen de RK kerk onze Vader oprecht willen dienen en zoeken, en het evangelie van onze Here Jezus willen uitdragen. Maar wat Ben zegt is ook waar en ik weet dat jij alle passages in de bijbel kent waar onze RK broers en zusters zichzelf in een geestelijk gevaarlijke positie hebben gebracht. Maar dat is nu juist niet het dilemma van alle oprechte christenen, want in iedere kerkelijke gemeenschap vind je zaken waar de bijbel je voor waarschuwt, ook in evangelische gemeentes zijn veel misstanden, die strijdig zijn met Gods woord, maar ook dat accepteren de meeeste christenen, want waar moet je anders heen.. Geldt dat dan ook voor onze RK broers en zusters of zijn de argumenten van Ben dan toch doorslaggevender…ik weet het oprecht niet.
Als Jezus zelf als ‘verbindende factor’ centraal staat dan is er de ‘eenheid in de Heer’.
Als we onze eenheid niet in Hemzelf maar in onze ‘belijdenis en leer’ zoeken dan vervalt
de eenheid in de Heer tot een armzalige eenheid in de leer (en leer is taai en niet
vruchtbaar). Elke leer die leidt tot een andere eenheid dan in Hem is een dwaalleer
en moeten we afwijzen.
Als mensen vanuit een verschillende kerkelijke achtergrond in hun ontmoeting met
elkaar Hem bij en in die ontmoeting als middelpunt ervaren en Hem in elkaar ‘ontdekken’
en belijden, zou God daar dan niet blij mee zijn? En zal deze blijdschap die Martin en Loek
hebben ervaren er in hun beider harten niet toe bijdragen om de Heer nog dieper toe te laten
in hun hart en leven? En zal dan de Heilige Geest, die de Geest der Waarheid is, niet overtuigen
of een leer wel of niet bijdraagt aan de eenheid in Hem alleen? De vraag stellen is hem beantwoorden, lijkt me.
Blij mee! Weer een stapje verder op weg naar totale eenheid in Jezus’ liefde!
Soms schaam ik me om bij een familie te horen die zich christenen noemen. Is het zo moeilijk om niet te oordelen over anders gelovigen? Maken we hiermee God’s koninkrijk? Mij vertelt de bijbel en mijn hart dat naastenliefde op de eerste plaats staat. Laat het oordelen over aan God, Hij is de Almachtige. Laten wij bruggen bouwen, zoals Martin deed, we kunnen vast nog veel van elkaar leren, al blijf je standvastig in hoe je gelooft. Martin, God’s zegen, je doet het geweldig!
Mooi hoe je laat zien een dienstknecht te zijn van de Allerhoogste.
Hoi Martin,
Wat een echt en eerlijk getuigenis! Ik ben opgegroeid in een gezin met een katholieke vader en hervormde moeder. Dat resulteerde in van alles wat, tot ik Jezus op 16-jarige leeftijd echt ontmoette en ook mijn zoektocht begon naar een kerk/gemeente die bij mij paste. Allereerst was ik zeer verbaasd over de hoeveelheid, maar mijn katholieke basisschool heeft in mijn jonge jeugd veel positieve indrukken achtergelaten die nog steeds kostbaar zijn zoals stiltes, mediteren en bidden. Daartegenover heb ik in de protestante richting mijn Bijbel leren kennen. Nu evangelisch en dankbaar voor alle zaadjes die het Levend Brood bevatten. Het smaakt naar meer, naar eenheid!
Liefs en zegen,Willemieke
.
Dat vind ik fantastisch om te lezen. Dit draagt mijn hart volkomen! We zijn er veel mee bezig. Bouwen aan relaties over kerkmuren heen. Stap voor stap groeien naar eenheid.
Groetjes uit het vertrouwde België 😉
Reageer ↓
Geweldig!!!
Er staat nergens in de bijbel dat het brood en de wijn letterlijk in vlees en in bloed veranderde. En God heeft een naam kennen jullie die ook
Gods naam kwam bijna zeven duizend keer voor in de bijbel waar om wordt hij niet meer gebruikt
Uit ervaring ( jezuïetenklooster de Oude Abdij in Drongen) weet ik dat de zegen overweldigend is als je een tijd van retraite neemt. Ik heb gemerkt dat, als je de retraite met verwachting of een doel in gaat, De Heer je nog veel meer geeft dan je verwacht/vraagt. Je verhaal heeft mijn verlangen weer aangewakkerd om snel weer te gaan. Dank!
mooi.
ben er ook vaak geweest.
Alleen dan bij de zusters, ik heb drie vaste kloosters waar ik naartoe ga.
De clarissen in megen is een van mijn vaste. Bij de broeders ben ik verder nooit geweest.
Mooi om te lezen, vooral ver je belgische achtergrond. Ik weet van België dat dat vaak moeilijk is geweest. Mooi. Erg mooi. 🙂
Ze hebben mn leven gered met hun houding in een tijd dat de kerk dat niet kon. Kloosters bieden iets.
Kleine hulp gehad van hun. Klein.
Daarom heb ik soms moeite met de kerk nu.
– uitleg –