Terwijl ik dit schrijf zit ik in Suriname. We hebben een heerlijk verblijf bij ‘Lob Makandra’, een tehuis voor kinderen en volwassenen met een beperking. Het is niet alleen een fijne trip naar het verre Suriname. We doen hier namelijk ook heel belangrijk werk. Echter…God heeft mij iets laten zien wat het belangrijke werk van mij in perspectief plaatst. Hoewel het confronterend is, wil ik delen wat God vandaag tegen mij zei…
Het mooie werk in Nederland, waar zoveel zegen op rust, mogen wij uitdelen hier in Suriname. Ik mag onderwijs gaan geven aan christenen hier in Suriname, zodat ze zelf kunnen gaan bouwen aan een Parttime School in Suriname. Dat is heel belangrijk!
We gaan een kinderwerkersdag organiseren voor ruim 50 kinderwerkers in Suriname. Hierdoor worden ze bemoedigd en kunnen ze uitdelen aan kinderen wat ze van ons hebben geleerd. Kinderen zullen hierdoor Jezus beter leren kennen en een nieuwe generatie kan gaan opstaan en Jezus meer en meer bekendmaken in Suriname. Dat is heel belangrijk!
Een week later gaan we ook nog een tiener en jongerenwerkersdag organiseren. We horen hier van de jeugdwerkers dat er heel veel gebrokenheid is onder jongeren in Suriname. Wat kunnen wij een zegen zijn als we deze leiders kunnen toerusten en helpen om hier Gods Koninkrijk zichtbaar te maken onder deze doelgroep. Ook dat is heel belangrijk!
We gaan naar een gevangenis om te bemoedigen, we komen op radio en TV om mensen bekend te maken met ons belangrijke werk. Op de zondagen gaan we spreken in verschillende kerken. We gaan nog een grote dienst organiseren, waar we zullen bidden voor genezing en bevrijding, want ook dat is heel belangrijk!
Terwijl ik aan het mijmeren ben over ons belangrijke werk, kijk ik uit over een straatje van het tehuis. Ik zie daar een meisje in een rolstoel. Ik zie dat ze blij kijkt. In haar hand houdt ze een bezem. Ze is de straat een het vegen. Het gaan niet heel handig, want het is best lastig om te vegen vanuit een rolstoel. Ze is er al lang mee bezig, maar uiteindelijk lukt het wel.
Plotseling ontwaak ik uit mijn mijmeringen door een stem die ik herken. De Stem noemt mijn naam. Martin Dol, zegt Hij. Ik weet uit ervaring dat als Hij mijn voor- en achternaam noemt, dat het Hem menens is. God stelt mij een vraag. Martin Dol, denk jij echt dat jouw werk belangrijker is dan wat dat meisje daar aan het doen is? Ik ben op zoek naar een mooi en wenselijk antwoord, maar diep in mijn hart weet ik wat de waarheid is.
Onwillekeurig denk ik aan het gedeelte over de arme weduwe die twee muntjes in de offerkist gooide. Het oordeel van Jezus is duidelijk. Ze heeft meer gegeven dan alle anderen. Ik kijk weer naar het meisje. Ze kijkt op van haar werk en lacht vriendelijk naar mij. Ik lach terug, maar ik voel tranen prikken. Zij kon wel eens belangrijker werk doen dan ik…
Ik ga nu afwassen…want dat is belangrijk.
Toen hij opkeek, zag hij hoe rijken hun giften in de offerkist kwamen werpen. Hij zag ook dat een arme weduwe er twee muntjes in gooide, en hij zei: ‘Ik verzeker jullie: deze arme weduwe heeft meer gegeven dan alle anderen. Want de anderen hebben iets van hun overvloed geofferd, maar zij heeft van haar armoede alles gegeven wat ze nodig had voor haar levensonderhoud.’ (Lukas 21: 1-4)
Gaaf Martin dat je dit, zo persoonlijke, deelt. Je schrijft dat en hoe de Geest in je werkt.
Nederig van hart zijn is een opgave die maar al te vaak wordt overruled door belangrijke zaken!
i know it… Zegen Martin, de Heer zal er in voorzien. zoals je ziet
Dag Martin,
What leuk dat je in Suriname bent!
Wij, ons Gezin zijn met zn vijven in de stad Nickerie, Suriname.
Vanaf januari dot jaar zijn we er gaan wonen en werken! Ik Werk als fysiotherapeut in het streekziekenhuis Van Nickerie , mijn vrouw doet vrijwilligers werk bij de stichting Win in Nickerie.
Een welzijn organisatie in de breed zijn van het woord. Voorlezen aan kinderen, in gesprek met gezinnen en kinderen,helped bij een kindertehuis.
Wij merken dat er in Suriname veel geestelijke en lichamelijke armoede is! In het ziekenhuis liggen veel mensen met zelfmoordpogingen.
De gemeenschap hier is veelal Hindoestaans, de problemen zijn hieronder gigantisch.
We proberen , hoe klein ook wat te Kunnen betekenen voor de mensen hier.
We zouden het leuk vinden jullie te ontmoeten hier in Suriname!
Tot wanneer zijn jullie hier?
Succes en Gods zegen met jullie activiteiten!
Bedankt voorhet delen, Martin.
Het zet mijn neus weer de goede kant op en mijn hart in de juiste positie. We blijven allemaal leren, hè?
Wat we op RMschool ook pas leerden: doe op jouw plek het goede met wat jij hebt gekregen. Dat meisje in de rolstoel heeft het begrepen.
Maar wat een geweldig mooie dingen mogen jullie uitdelen met wat jullie hebben ontvangen. Dat wordt genieten! Shalom!
Prachtig, dat werk van dat meisje! =.)
Het zet alles in het juiste perspectief.
Zo zie je maar weer, dat wat in onze ogen minder belangrijke lijkt, God dat wel ziet en vind!
Dit is voor iedereen bemoedigend die zich wel eens afvraagt: waar doe ik het voor?
Er staat ook geschreven: doe bij alles wat je doet alsof je het voor de HEER doet!
Dat heeft mij bemoedigd, maar ik vind het soms nog moeilijk, je wilt ook wel eens waardering van een mens of een bevestiging dat je het goed doet.
Maar Hij ziet het HART aan en wil ZIJN HART met ons (hart) verbinden. Ook speciaal vandaag.
Veel Zegen op jullie werk , ook in Suriname.