Die goser die op de see sloeg!

Hé Juf, vertel nog eens van die goser die op de see sloeg!

Vijf jaar lang heb ik lesgegeven op een school met vele nationaliteiten in een achterstandswijk in Rotterdam. Geen dag was hetzelfde, iedere dag gebeurde er wel iets bijzonders op school of in mijn klas. Een vechtpartij, een boze ouder of slapende kinderen in de klas.
Een hele uitdaging om ieder jaar weer van een nieuwe groep een eenheid te maken van vrienden, met respect voor elkaar en de juf. En met een goede leerhouding en motivatie om huiswerk te maken.

Op school was het de gewoonte om alle kinderen van de klas thuis te bezoeken om te zien hoe en waar ze woonden en hoe de leefomstandigheden waren.
Ik plande een huisbezoek altijd tussen de middag want als ik het na schooltijd deed dan kwam ik niet meer weg bij de Turkse, Marokkaanse en Surinaamse gezinnen. Dan moest en zou ik mee eten en de hele avond blijven. Mooi he!
Maar daar had ik niet steeds tijd voor, dus liep ik tussen de middag mee met het betreffende kind want na een uur moesten we weer op school zijn en kon ik het bezoek zo afronden.

De kinderen vonden het geweldig als ik met hen mee liep naar hun huis en lieten vol trots hun slaapkamer en de woning zien. Ik kreeg de beste of soms enige stoel om in te zitten en moest zoveel mogelijk koekjes eten als ik kon.
Af en toe heb ik koekjes met buitengewone vormen en smaken in m’n tas weggemoffeld en als ik helemaal desperate was, goot ik de mierzoete of bittere thee ongezien in een plant. Helaas bij dat ene huisbezoek was er alleen maar een hangplant aan de muur. De plantenpot bleek een beetje lek te zijn en op een gegeven moment kon de plant het niet meer aan en drupte de thee door de pot langs de muur naar beneden. Ik krijg nog steeds een rood hoofd als ik daaraan denk, maar ik lustte de thee echt niet.

Omgaan met kinderen is bijzonder. Ze laten je iets van Gods karakter zien. Kinderen zijn zo heerlijk onbevangen en open, eerlijk en vol vertrouwen. Ze  geloven alles wat je zegt. Ze zijn nieuwsgierig en ruimhartig. Het is niet voor niets dat Jezus in Mattheus 18  zegt: Je kunt het Koninkrijk van God niet binnengaan als je niet wordt als de kinderen. Hij zette een kind in het midden, centraal. Jezus was bewogen over en betrokken bij kinderen.
En dat zegt Hij niet voor niets. We kunnen veel leren van kinderen, ze vergeven makkelijk en worden snel weer ”vrienden”, ze geven geld weg aan een goed doel of delen hun eten met elkaar, ze geloven eenvoudig wat de Bijbel zegt en hebben grote dromen.

Ik vind kinderen geweldig en ga heel graag met ze om.
Ik had het voorrecht om Bijbelverhalen te vertellen aan de kinderen van mijn klas en uit te leggen wat God ermee bedoelt. Geweldig vonden ze de verhalen, met open mond en muisstil werd er geluisterd.
Dat ik op een echte Rotterdams school werkte, werd wel heel duidelijk toen ik de volgende dag nadat ik over Mozes verteld had weer in de klas kwam en een jochie riep: Hé juf, vertel nog eens van die goser die op de see sloeg!

Wat wil jij je kinderen vertellen? Welke verhalen geef jij door? Ze luisteren naar je verhalen en kijken wat ze uitwerken in jouw leven. Misschien ben jij de enige die hen over Jezus zal vertellen. Laten we niet vergeten de kinderen aandacht te geven en hen centraal te zetten.