Aan het begin van zijn bediening werd Jezus zwaar op de proef gesteld door de duivel. Nog voor Hij een discipel riep, een wonder deed of een preek hield, kwam de verzoeker om Hem af te leiden van zijn opdracht. Volgens mij hebben wij met precies dezelfde misleidingen te maken in onze gezamenlijke grote opdracht om discipelen te maken. Hoe gaan we hier mee om?
Als twintiger zat ik bij een preek van Peter Vlug jr., mijn grote voorbeeld als tienerwerker. Daarin deed hij de theologisch onjuiste, maar niet minder confronterende uitspraak dat we bij de hemelpoort twee vragen krijgen. Als eerste klinkt er de redelijk voorspelbare vraag: ‘Wie is Jezus voor jou?’, maar de onverwachte tweede vraag zou zijn: ‘Hoeveel discipelen heb je gemaakt?’. ‘Als discipelen maken de grote opdracht is voor ons, dan komt er een moment dat er gevraagd wordt wat je ermee gedaan hebt’, zei Peter. Ik ben de vraag nooit vergeten. Discipelen maken is onze grote opdracht, onze gezamenlijke bediening. En ook wij ontkomen er niet aan om hier vanaf afgeleid te worden door onze tegenstander.
De eerste test van Jezus in de woestijn komt na veertig dagen vasten. ‘Kun je van deze stenen brood maken?’, klinkt het uit de mond van de verzoeker. Het is de verleiding om voor consumptie te gaan in plaats van voor geestelijke groei. Ga je naar een conferentie om te consumeren of om werkelijk te veranderen? Is de kerk erop gericht om mensen te vermaken met de juiste liederen en de beste band of zijn we bezig met pijnlijke en confronterende groei? Discipelschap is niet leuk en gezellig, maar een moeizaam veranderingsproces. We zijn niet geroepen om consumenten van prachtige programma’s voort te brengen, maar producenten van licht. Mensen die langzaamaan steeds meer gaan lijken op Jezus en leven doorgeven aan anderen. Gezonde bomen dragen vrucht!
De tweede toets die Jezus ondergaat, speelt zich af op de rand van de tempel. ‘Als je nu naar beneden springt, zullen engelen je opvangen’, sist de slang. Maar Jezus weet dat het niet om roem en succes gaat, maar om gehoorzaamheid aan God. Springen is indrukwekkend, maar brengt geen hartsverandering teweeg. Ook wij, ook ik heb te maken met deze uitdaging. Een tweet over een preek voor 2.000 mensen maakt meer indruk, dan een berichtje over een gesprek met een paar jonge gasten. Terwijl het tweede veel meer met discipelschap te maken heeft en misschien wel meer vrucht draagt dan wéér een preek. Maar ja, massa’s en grootte maken meer indruk dan langzaam onderweg zijn met een paar discipelen. Het staat ook sterker in onze nieuwsbrief om grote wonderen te beschrijven dan de struikel-en-groei-verhalen van een paar studenten op onze fulltime school.
De laatste proef voor Jezus brengt Hem naar een hoge berg, waar alle koninkrijken van deze wereld aan Hem voorbijtrekken. ‘Dit is allemaal voor jou, als je voor mij buigt’, zijn de woorden waarmee satan Jezus uitdaagt. Alsof je een deal kunt sluiten met de duivel om je eigen stuk te veroveren. We bouwen niet aan óns koninkrijkje, maar aan dat ene, onverdeelde koninkrijk van God. Kerken, organisaties en bedieningen staan niet tegenover elkaar om hun eigen gebied op te eisen. We zijn geroepen om te erkennen dat we elkaar nodig hebben, door de knieën te gaan en samen te bouwen aan Gods rijk op aarde. Zo verslaan we de duivel! Ontdek waar je als individu of als kerk sterk in bent en erken waar je hulp nodig hebt. Kerken of organisaties die alles zelf en alleen willen doen, komen uiteindelijk alleen te staan.
Ik wil discipelen maken. Wij willen geen consumenten voortbrengen, maar discipelen die op Jezus lijken. Wij willen samen met anderen op weg in de voetsporen van de Messias. Niet groots en indrukwekkend, maar wel levensveranderend. Wij willen samen met anderen bouwen aan het Koninkrijk van God. Doe je mee? En als we dat doen, mogen we nooit vergeten dat Jezus beloofde dat Hij alle macht heeft en alle dagen bij ons zal zijn. Kijk maar in Matteüs 28!
Wil je met ons op weg? Doe dan eventueel mee met onze parttime school.
Hier lees je alle info.
Bedankt voor je column Martin!
Op dit moment ben ik al een aantal maanden als vrijwilliger in Roemenië aan het werk en de afgelopen dagen ben ik veel bezig geweest met mijn motivatie en doel hier te overdenken. Ik denk, dat jouw column me weer een duw in de goede richting heeft gegeven: met Liefde aan de slag gaan met de Grote Opdracht, in plaats van gewoon mijn beroep uit te oefenen en ondertussen christen te zijn. Het leek zo hetzelfde, maar ik zie nu weer het verschil.
Beste,
Het is prachtig wat jullie doen.
Jammer genoeg is jullie locatie te ver afgelegen van mijn woonplaats.
Wanneer komt de part time school naar België?
Gods zegen
Kathy
Lieve broer,
Je bent een kanjer !!!
Pingback: De discipelschapshype - Royal Mission