Het was op een trainingsdag van Royal Mission dat God tot mij sprak. Tijdens de trainingsdagen over wonderen daag ik mezelf uit om God tot me te laten spreken over mensen in de zaal. Vanuit Psalm 137: 2 zei God dat er mensen in de zaal waren die door uitputting en verbittering hun bediening aan de wilgen hebben gehangen. Tijdens een oproep kwamen er mensen naar voren. De verhalen die volgen zijn pijnlijk. Dit liet me niet los. In onze zoektocht naar discipelen, laten we een belangrijke doelgroep liggen, namelijk de gebrokenen onder de discipelen van weleer. Wat zou er gebeuren als deze groep weer gaat opstaan?
Het evangelie van Marcus
Mijn favoriete Evangelie is zonder twijfel Marcus. Naast het feit dat dat het eerst geschreven en kortste evangelie is, er veel wonderen en bevrijdingen in staan omschreven, heeft dat evangelie ook een belangrijke boodschap over discipelschap. Een Evangelie is niet zomaar een levensomschrijving over Jezus. Alle vier de evangelieschrijvers hebben hun eigen bedoeling en boodschap die ze willen laten doorschemeren in hun verhaal over Jezus. Zo ook bij Marcus…
Eén van de redenen waarom het evangelie naar Marcus zo kort is, is dat hij weinig vertelt over wat Jezus onderwees. Wel zegt hij dat Hij onderwees, maar vaak niet wat. Daarnaast valt op dat er veel aandacht uitgaat naar de discipelen. Er wordt veel verteld over hoe de discipelen bepaalde gebeurtenissen hebben ervaren. Het is opmerkelijk om te zien dat Marcus ervoor kiest om twijfel en angst bij de discipelen zwaarder aan te zetten dan dat zijn collega Mattheus dat doet. De geschiedenis over Jezus die een storm tot bedaren brengt, wordt door beide evangelieschrijvers behandeld. In Mattheus wordt benoemd door Jezus dat de discipel angstig waren. Marcus zegt in dezelfde geschiedenis dat de discipelen ‘vreesden met grote vrees’.
Er zijn veel meer voorbeelden te noemen in het evangelie naar Marcus, met name toegespitst op Petrus. Als je er op let, dan word je aan het einde van het evangelie een beetje zenuwachtig. Jezus gaat naar de hemel en Hij legt de grote opdracht, om de wereld in te gaan en het evangelie bekend te maken aan alle schepselen, in de handen van deze discipelen. Daar word ik een beetje nerveus van. Hoe kunnen de angstige en keer op keer falende discipelen dit ooit bolwerken? Het lijkt overmoedig dat Jezus dit aandurft…
Marcus als discipel
Het is interessant om na te gaan wat Marcus beweegt om dit thema, “falend” discipelschap, aan de orde laat komen in zijn evangelie. Een reden zou kunnen zijn dat hij bevriend was met Petrus. Het lijkt erop dat Marcus zijn verslaglegging over Jezus grotendeels gebaseerd heeft op de waarneming van deze discipel. Petrus is misschien wel exemplarisch te noemen als het gaat om falen als discipel.
De belangrijkste reden voor Marcus om de lezers iets te leren over discipelschap is zijn eigen ervaring. We komen deze Marcus namelijk ook tegen in het boek Handelingen. Daar wordt hij door Paulus en Barnabas meegenomen op zendingsreis (Handelingen 12: 25). Dat zal ongetwijfeld op voorspraak zijn geweest van zijn neef Barnabas. Tijdens deze reis gebeurt er iets met Marcus, waardoor hij besluit om niet meer verder mee te gaan. Het kan zijn dat hij bevangen wordt door angst, wat overigens niet vreemd is, want er gebeuren heftige dingen tijdens de reis. Op het moment dat Marcus het besluit neemt om terug te gaan naar Jeruzalem, zijn ze op het eiland Cyprus.
Paulus neemt het Marcus erg kwalijk dat hij het hazenpad heeft gekozen op Cyprus. Dat blijkt als Paulus en Barnabas voornemens zijn om een volgende reis te maken. Barnabas wil Marcus weer meenemen. Paulus is daar fel op tegen, omdat Marcus hen in de steek had gelaten (Handelingen 15: 38). Er komt een ruzie tussen Paulus en Barnabas, met als gevolg dat Paulus een andere reisgenoot zoekt (Silas) en Barnabas en Marcus achterlaat.
Barnabas betekent ‘zoon der vertroosting’. Deze pastorale naam doet hij eer aan in datgene wat hij met Marcus doet. Het raakt me als ik lees op welke manier Barnabas Marcus weer op de rails wil krijgen. In Handelingen 15: 39 staat dat hij hem meeneemt naar Cyprus. Een confronterende plek voor Marcus, want daar, op dat eiland, haakte hij af. Het lijkt alsof Barnabas hem juist op die plek een nieuwe kans wil geven. Het is niet zozeer een nieuwe kans zodat Marcus zich kan bewijzen aan Barnabas. Het is een nieuwe kans, een herstelmoment voor Marcus zelf.
Herstel op Cyprus
Tussen Paulus en Marcus is het overigens helemaal goed gekomen. In één van zijn brieven noemt hij Marcus een goede collega van hem. Ik ben ervan overtuigd dat Marcus’ herstel in zijn bediening en discipelschap plaatsvond op dat eiland Cyprus. Geconfronteerd met zijn angsten en falen, werd hij in de gelegenheid gesteld een nieuwe keus te maken. Die keuze is van groot belang, omdat discipelschap ontzettend belangrijk is. De bouw van Gods Koninkrijk staat op het spel.
We zijn vaak op zoek naar de sleutel tot discipelschap, hoe we mensen kunnen discipelen. Dat is een belangrijke vraag en een uitdagende puzzel. Daarnaast is het ook erg belangrijk om na te denken hoe afgehaakte discipelen kunnen worden hersteld. Ik ben er van overtuigd dat de kerk vol zit met verbitterde, teleurgestelde, gedesillusioneerde en afgehaakte discipelen. Ooit florerend in hun bediening, maar nu opgebrand. Ooit enthousiast en vol passie begonnen, maar nu op de zijlijn beland. Waar zijn ze gebleven? Misschien herken je het zelf terwijl je zit leest.
Ik kom ze tegen bij de Parttime school. Pas na een aantal lessen lees ik in de verslagen de verhalen van studenten die als discipel zijn afgehaakt. Die verhalen komen pas na een aantal lessen, omdat er iets met ze is gebeurd. Ze zijn niet op Cyprus geweest, maar er is wel iets gebeurd. Ze hebben een hernieuwde ontmoeting gehad met Jezus. Hij is Degene die ze terugbrengt naar de struikelmomenten. Het is confronterend, maar zo helend. Ik ben zo ontzettend dankbaar dat God de Parttime school ook gebruikt om discipelschap te herstellen.
Zou het kunnen dat jij een Cyprus-moment nodig hebt? We willen graag een Barnabas voor je zijn…
www.royalmission.nl/school/parttime-school
Martin heel herkenbaar om mensen terug te brengen naar struikelmomenten en dat ze mogen ervaren dat Jezus daar ook bij was en hun weer wil oprichten en nieuwe kracht en vreugde wil geven.
Zijn zegen
Dat Jezus er juist was voor de gestruikelden, de gebrokenen van hart.
Dit troost mij steeds weer als ik omkijk in mijn leven en nog steeds verwijten naar mijn hoofd krijg, ook al ben ik onschuldig.
Jezus ziet mij, Hij is bij mij en Hij weet dat ik voor 200% mijn best heb gedaan om alles in goede banen te leiden.
Dank voor deze bemoediging . . . Zo had ik nog niet naar Het verslag van Marcus gekeken . . . Voor mij een bevestiging om van het zijpadje weer terug te keren naar Hem die ook voor míj naar de wereld is gekomen . . . Dank U vader voor dit duwtje in de rug . . . . . . ! !