Ik was 17 jaar oud toen ik begon als tienerwerker. Zelf nog een tiener en toch probeerde ik al om iets voor die pubers van een paar jaar jonger te betekenen. Het was een heerlijke tijd. Ik was jong, dus je mocht fouten maken en tegelijk was ik wild enthousiast. Alles was cool, vet en vooral gigantisch. Vooral dat laatste, want dat was het modewoord van die tijd.
De passie voor Jezus en jongeren dreef me vooruit. Niets was me teveel en die pubers verdienden al mijn inzet, zelfs al bestond die eerste club maar uit zes tieners. Laat ik een voorbeeld geven. Om het verhaal van Mozes die slaat op de rost over te brengen, had ik met een vriend een toneelstukje voorbereid. Eigenlijk heel simpel: ik was Mozes en hij de rots. Goede taakverdeling hé! Hij zou met een bordje ‘rots’ op de grond zitten en ik speelde Mozes die om de berg heenliet en er uiteindelijk op sloeg met zijn stok. Toen ik uiteindelijk een klap gaf, proestte hij het water uit dat in zijn mond zat. Er kwam water uit de berg. Twintig minuten lang had hij daar met zijn mond vol water zitten wachten tot ik zou slaan. Over passie gesproken!
Terugkijkend was ik nog niet echt onderlegd als tienerwerker. Ik had geen kennis over jongerencultuur, als ik al wist wat dat was. Tienerpastoraat is nooit mijn sterkste kant geweest, maar toen had ik er nog helemaal geen idee van. Maar ook groepsdynamiek, leiderschapsstijlen, communicatievaardigheden, visieplannen of SMART-doelen waren voor mij nog te ontdekken begrippen. Specifieke vaardigheden voor het tienerwerk had ik nog niet ontwikkeld, want ik dreef op mijn passie. Ik gaf alles voor die zes heerlijke pubers.
Door de jaren heen heb ik heel wat vaardigheden ontwikkeld, trainingen gevolgd en geleerd door ervaringen. Alles werd steeds beter en het grote doel werd perfectie. Samen met een team bouwde ik aan goed georganiseerde tienerdiensten met strakke draaiboeken en sterk geadministreerde tienerkringen met centraal vastgelegd studiemateriaal. Pastorale vragen werden professioneel doorverwezen naar externe instanties en al onze jaarplannen zagen er gelikt uit. Maar waar was de passie gebleven?
Perfectie is vaak een vijand van passie. Hoe beter we het organiseren, hoe meer we denken dat we alles onder controle hebben. Maar dat is toch niet het doel? Het doel is dat God alles onder controle krijgt en dat ziet er niet gelikt uit. Gods werk in mensen is pijnlijk, confronterend en soms best onduidelijk, maar wel onvoorwaardelijk gedreven door onweerstaanbare liefde.
Kennis heeft het gevaar dat je arrogant wordt. Je weet het beter dan die jonge, enthousiaste tienerleider zonder ervaring. Maar zonder liefde, zonder gepassioneerde harten bloedt het kinder- en jeugdwerk dood. Het perfecte programma kun je kopen, maar niet het perfecte jeugdwerk. Dat kost je je hart en je leven!
Afgelopen zaterdag hadden we onze gratis trainingsdag voor kinder- en jeugdwerkers in Ede. Op een bepaald moment mocht iedereen zijn beste tip op een briefje schrijven. Al die briefjes werden op de ‘Inspiratiemuur’ geplakt, zodat we elkaar konden bemoedigen met onze beste ideeën. Het was onvoorstelbaar om te zien dat meer dan de helft van de briefjes ging over: Wees echt – Wees jezelf – Wees open – Wees kwetsbaar – Vertel over je teleurstellingen – Geef jezelf – Houd onvoorwaardelijk van de jongeren. De grote roep was vooral gericht op ‘passie voor Jezus en passie voor jongeren’. Laat de druk voor perfectie je nooit zover drijven, dat je je passie verliest, want dan is alles verloren!
Wil je meer weten of ontdekken? Kom naar een van onze gratis trainingsdagen voor kinder- en jeugdwerk: 7 februari in Nijverdal — 18 april in Lelystad — 30 mei in Rotterdam
De foto hierboven is een moment opname van de trainingsdag in Ede!
HIER lees je meer over deze gratis dagen
Ik word enthousiast van jullie enthousiasme en ben de Heer dankbaar.
Ja, Martin als de Here het vuur aansteekt en wij volgen de Koning is dat een hele goede zaak hé !
Ja, heil en goedertierenheid zullen ons volgen al de dagen van ons leven. Ga moedig voorwaarts, we love & appreciate you, you are in the centre of Gods will !
Mooi stukje Martin, scherpt alles weer even lekker aan! Ga zo door jullie!
Ik heb één vraag waarom noemen jullie de Heer in Heiland altijd bij Zijn aardse naam Jezus volgens Han.2:36 : Laat dan heel het huis van Israël weten dat God Hem tot een Heere en Christus gemaakt heeft deze Jezus Die u gekruisigd heeft. Je zou nu Zijn hemelse Naam moeten gebruiken en als je dat niet kunt opbrengen en ieder geval Heere Jezus.