Circa 10 jaar geleden bewerkte God een merkwaardige verandering in mijn hart. Ik was op dat moment full time jeugdwerker in de Vrije Baptisten Gemeente Bethel in Drachten. Ik had een droombaan! Met passie en enthousiasme gaf ik mijzelf voor de tieners en jongeren van de gemeente.
Het was in die periode dat God sprak tijdens een kampeervakantie in Zeeland. Ik vroeg God of ik nog steeds bij de Bethel op de plek was waar Hij mij wilde gebruiken. Met een heldere stem hoorde ik als antwoord “Noord Friesland” in mijn gedachten. Ik weet het nog als de dag van gisteren. Wat ik daar dan precies moest gaan doen, werd niet meteen duidelijk. Sterker nog, ik had helemaal geen zin in Noord Friesland!
Het lijkt, nu ik terug kijk, wel een beetje op Abraham die geroepen werd naar een land dat God Hem zou wijzen. Ik had in mijn relatie met God al wel geleerd dat wanneer ik op de plek was waar God mij wilde hebben, dat ik dan op de beste plek zou zijn die ik maar kon bedenken. Vanuit dat besef vroeg ik God mij een verlangen te geven voor wat Hij wilde. In de jaren die volgde gaf God dit verlangen op een manier die ook mijzelf verraste. Elke keer als ik in Noord Friesland was, voelde ik Gods bewogenheid voor de mensen die daar woonden. Ik kon dan samen met Margreet huilend in de auto zitten waarbij we baden voor de mensen in dit gebied.
Omdat we geen overtuiging hadden om een nieuwe gemeente te beginnen realiseerde ik me dat ik mocht gaan samenwerken met plaatselijke kerken. Maar dat waren bijna allemaal PKN gemeenten?? En ik was baptist! Hoe kon dat samengaan? God deed vervolgens nog iets in mijn hart. Ik kreeg ook nog passie voor de PKN. Er ontstond een verlangen om mee te gaan helpen en bouwen in deze kerken.
Toen ik ruim 3 jaar geleden bij Royal Mission in dienst kwam vroeg ik dan ook om een deel van mijn tijd te kunnen inzetten bij de PKN. Het begon met 6 uur per week in de PKN van Jistrum. Inmiddels is daar Twijzelerheide (5 uur per week) bij gekomen en is een derde gemeente in aantocht. Ik voel me hier thuis, welkom en werk met passie en plezier aan de opbouw van jeugd- en jongvolwassenwerk. Jongeren en jongvolwassenen in contact brengen met de levende God is het mooiste werk wat ik kan bedenken.
Binnen dit kader geniet ik ook van de mooie processen die plaats vinden in gesprekken met kerkraden. Met name wanneer het gaat over de toekomst van hun kerk. Er is veel openheid omdat iedereen tegenwoordig goed aanvoelt dat de vorm van PKN-zijn in de toekomst anders zal worden. De huidige vormen binnen de traditionele kerken zijn goed voor de oudere generatie en hebben veel van hen in relatie gebracht met God, schitterend. Deze zelfde vormen sluiten echter nagenoeg niet meer aan op de belevingswereld van de nieuwe generatie. Dit maakt dat verandering noodzakelijk is. Door met elkaar te praten, te bidden en elkaars hart te voelen kloppen ontstaat verbinding en maakt dat er veel vernieuwing mogelijk is. Met passie mag ik daaraan meewerken.
Hoe jij en ik denken en spreken over andere kerken en denominaties dan de onze heeft alles te maken met ons beeld van de kerk. De Bijbel stelt de kerk onder andere voor als een bruid die wacht op de huwelijksdag. Jezus is de bruidegom die ongelofelijk veel van zijn bruid houd. Hij zal bij zijn wederkomst zich verbinden met de kerk als in een huwelijk. Elke christen, ongeacht denominatie, die Jezus erkent als Heer en Verlosser hoort bij die bruid. Gelukkig valt tegenwoordig in Nederland op te merken, dat we inmiddels meer nadruk leggen op wat ons als kerken verbindt dan wat ons scheidt. Dat vind ik een erg mooie ontwikkeling, omdat Jezus zelf naar Zijn gemeente kijkt als geheel, als één bruid.
Zoals gezegd heeft God in mij, als evangelisch-baptist iets aparts gedaan. Wat vind jij van dit verhaal? Zou jij met passie kunnen meewerken in een andere denominatie dan de jouwe? Omdenken, heet dat tegenwoordig. Ik bid je Gods liefde en betrokkenheid voor je medegelovigen toe.
Hoi !
Geweldig om te lezen over de ontwikkelingen die naar Jezus’, Gods hart zijn!
Gaaf dat deze samenwerking ontstond en er gewoon is.
Op verschillende manier kerk zijn en toch met elkaar in gesprek zijn en van elkaar leren:
een zegen!
Bijzonder Gerlof, Gods weg met jullie. Geweldig dat je gehoor gaf aan Zijn woorden.
Meewerken aan samen kerkzijn heeft heeft ook steeds meer mijn hart.
Jezelf verschansen achter je eigen kerkmuren is niet constructief, terwijl onze Heer dat absoluut voorstaat. Hij heeft Zijn werk niet gedaan voor denominaties, maar voor de hele wereld.
Dat is dan weer niet te overzien voor de individu, dus ben je aangewezen op je eigen omgeving of de plaats waar God je hebben wil. Door mijn ‘evangelisch denken’ inmiddels en mijn aanwezig zijn in de gkv als organist, kom ik de verschillen in diensten sterk tegen.
Toch gaat het steeds over hetzelfde Woord en onze zelfde liefhebbende Vader, dienende Zoon en aanwezige Geest! Ik ben benieuwd naar Gods plan hierin.
Zegen en groet.
-Wat gaaf om te lezen. En wat mooi dat je zo,n roeping samen met je vrouw in kan vullen.
Ik woon als gewezen godsdienstlerares in Ede (in de zgn. Food Valley, en met interkerkelijk voorgangersgebed),
in de “Samen-Op-Weg”-kerk liggen mijn papieren,
en ik voel die passie van verbinden ook.
Maar ik ben -64 en- alleen.
Hoe kwam het dat je zomaar ( officieel?) in de PKN aan het werk kwam?
Wees gezegend, in alles,
Josje Bakker
Hoi Josje,
Ik heb 3 jaar geleden gesolliciteerd op een kleine functie als jeugdwerker (let wel, niet als kerkelijk werker) in Jistrum en werd daarop aangenomen.
Uit dit hele verhaal proef ik verbondenheid, dat is wat God wil!
We zijn per slot van rekening ook een familie als het erop aankomt.
In Handelingen 2 staat hoe de eerste gemeente met elkaar omging.
Een lichaam, een geest. Trouwens, ik heb nooit onderscheid gemaakt in de zin van dat het bij de een ‘beter’ is dan bij de ander. Daar moet je heel voorzichtig mee zijn, we kunnen van elkaar leren, de PKN heeft veel tradities net als de Katholieke kerk die zeker niet verkeerd zijn.
Ik wens je Gods Zegen en Zijn vreugde toe!
Hoi Gerlof,
Jouw verhaal is heel bijzonder. God werkt altijd op een manier, die ons mensen enorm kan verbazen. De switch die jij hebt gemaakt, heeft veel zegen gebracht. Ook in onze kerkelijke gemeente! Ik wil je danken voor jouw liefde en passie voor Jezus, die je met ons en onze jongeren gedeeld hebt. Je bent een inspiratiebron voor velen! Ik wens je Gods zegen voor je werk in de PKN-gemeenten en bij Royal Mission. Wie weet waar God je nog overal brengt. Laten we bidden, dat wij allemaal gaan ‘omdenken’ en steeds meer zoeken naar de verbinding in plaats naar de verschillen. Dat het feest wordt in de hemel, omdat de bruid zich tooit met liefde, vergeving en vrede!