Eerder hebben we in onze nieuwsbrief al eens verteld over gebruikte machines die we gevonden hadden. Dit zag er interessant uit. De machines voldoen aan onze eisen en zijn in de 11 jaar dat ze oud zijn amper gebruikt…
Maandag was het dan zover. Ik (Gerard) zou samen met iemand van de Nederlandse fabrikant van de machines die ze nu weer terugkoopt en één van onze investeerders naar Roemenië om de machines te bekijken. Omdat het toch nog wel wat kost om naar Roemenië te vliegen en dit buiten de technische zaken een niet al te interessant tripje was is Baukje maar thuis gebleven.
Na de nodige uurtjes reizen en een overnachting kwamen we bij de machines. Het laatste stukje van de reis legden we af in de nieuwe BMW 740D van de Roemeense eigenaar. Wat een ding… Deze stond al mooi overdwars op de stoep voor ons klaar en de deur werd zelfs door een lange Roemeen in pak voor me opengehouden. Het deed me een beetje denken aan die actiefilms waar een paar buitenlanders een deal in Oost Europa komen sluiten. In tegenstelling tot ons vaak met verkeerde bedoelingen. Vervolgens rijden ze al schietend door de straten van zo’n mooie oude stad om vervolgens het land weer te ontvluchten. Hoewel de man die verder erg aardig was reed alsof hij ook eigenaar was van de lokale politie bleef het schieten gelukkig achterwege. Voor de rest klopte het plaatje aardig…
BMW van de Roemeense machine-eigenaar, nu wel netjes geparkeerd
En inderdaad, de machines zagen er nog heel goed uit. Verzorgd en compleet. Wel kwamen we er achter dat er voor de producten die wij gaan maken nog enkele aanpassingen gedaan moeten worden en zijn er nog wat puntjes om over te handjebakken. Ook konden de machines helaas niet proefdraaien omdat ze al waren afgekoppeld. Dinsdag gaan Baukje en ik daarom nog even bij een bedrijf in Rotterdam kijken. Daar produceren ze bamibakken op precies zo’n machine.
Inspectie van de machines
Als dit er ook goed uitziet wordt het tijd om te onderhandelen over de laatste voorwaarden. De grote lijnen zijn besproken maar nu moeten de details nog besproken worden en natuurlijk moeten we kijken wie deze details moet betalen… Waar mogelijk proberen we dus nog wat te besparen op de kosten die gemaakt moeten worden om deze machines in perfecte staat in Ethiopië te installeren.
Een leuke kans voor besparing ontstond tijdens onze vlucht. De jongen die naast me zat vroeg of ik ook Nederlands was. Er ontstond een leuk gesprek over onze verschillende redenen om Roemenië te bezoeken. Hij vertelde over een kennis die vanuit zijn stichting veel spullen naar Roemenië bracht om daar de armere bevolking op het platteland te helpen. Ze deden dit inmiddels met een eigen vrachtwagen. Interessant! Want die vrachtwagen moet ook weer terug… Toeval bestaat niet, zegen wel!
Het bleek dat deze kennis 15 minuten woonde van de plek waar mijn auto geparkeerd stond. Al met al komt het erop neer dat als we deze machines kopen, zij ze waarschijnlijk gaan vervoeren. Dit betekent dat het geld dat we hiervoor betalen bij een mooie stichting terecht komt. En het betekent voor ons nog een leuke besparing! En voor dat geld vinden we vast wel een betere besteding…
Gaaf!