Het gaat om mensen

Steeds vaker realiseer ik me dat in de kern alles draait om mensen. Als ik de Bijbel lees zie ik dat onze God een God is die om mensen geeft. Ook zelf realiseer ik me steeds meer dat projecten leuk zijn, maar dat het alleen waarde heeft als de mensen centraal staan.

Dat is ook de belangrijkste reden dat wij een tijd geleden besloten dat we willen investeren in mensen. Toen we ruim een half jaar geleden voor het eerst in Ethiopië waren mochten we ook investeren in mensen, al was het maar in het klein. Ik denk terug aan de 17 jarige Negesse die bij Maranatha net startte als tractorchauffeur in opleiding. Ik zie hem nog op het oude Fendt tractortje steeds recht vooruit en achteruit rijden binnen de hekken van de farm. De eerste stapjes had hij al geleerd van andere Nederlanders die op het project hadden geholpen. Hij wist dat als hij een goede tractorchauffeur zou worden, hij altijd een baan zou kunnen vinden en dat is hier een groot voorrecht.

Toen wij jong waren leerden we al op skelters en met speelgoedauto’s de principes van het sturen maar Negesse had dit niet. Recht voor- en achteruit lukte al aardig maar in het begin moest ik toch zelf rijden als er echt werk met de tractor gedaan moest worden. Je kon aan Negesse echter zien dat hij het wilde leren; hij wilde een goede tractorchauffeur worden en ik moest het hem leren! Zelf ben ik ook niet de meest ervaren tractorchauffeur, maar op dit tractortje kon ik me wel redden. Steeds vaker vertrouwde ik het Negesse toe en liet ik hem rijden terwijl ik zelf op het spatbord ging zitten om hem te helpen. Soms ging het (bijna) mis en moesten we veel geduld hebben. Toch zag je verbetering en ook als het een dag wat minder ging wilde Negesse doorzetten. Toen wij vertrokken richting Oeganda kon Negesse zelfs al een paar werkzaamheden in zijn eentje doen.

Een paar dagen terug hadden we een afspraak bij een potentiële klant van ons project. Het was een paar kilometer bij Maranatha Farm vandaan. We zaten nog even buiten het hek langs de weg te wachten toen er in de verte een groene stip verscheen. Toen de stip dichterbij kwam herkenden we de grote nieuwe tractor van Maranatha en op het moment dat hij langs ons reed zagen we dat Negesse hem bestuurde. Toen hij ons zag zwaaide hij met beide handen en lachtte hij vrolijk. Negesse is een professional geworden!