Een rijbewijs in Ethiopië…

In Ethiopië dient iedere automobilist in het bezit te zijn van een geldig rijbewijs. Als je hier rondrijdt zou je het niet geloven. Zelfs voor de ezelskarren waarvan er veel meer zijn dan auto’s is een roze papiertje nodig. Of waarschijnlijk een andere kleur, wij weten het nog steeds niet…

In Nederland hebben we bij de ANWB een internationaal rijbewijs aangeschaft. Met dit rijbewijs kun je in een veel landen (bijv Zuid Afrika) legaal een auto besturen. In Ethiopië is dat anders. Hier moet iedere buitenlander een Ethiopisch rijbewijs regelen. Wel mag je tijdelijk met het rijbewijs uit je land van herkomst rijden. Volgens sommige mensen mag dit tot wel 3 maanden na aankomst. Anderen zeggen dat het 2 weken mag en weer anderen hebben het over 24 uur. Wij rijden al sinds we hier aangekomen zijn in onze prachige Toyota familiewagen. Het leek ons echter verdacht om deze langs de kant van de weg te zetten en de politie te vragen naar de geldigheid van ons rijbewij, ze konden wel eens argwaan krijgen. Betrouwbare bronnen spraken over een geldigheid van 2 weken dus vorige week was het tijd om ons rijbewijs te regelen. We hadden dit ook niet eerder kunnen doen want we moesten natuurlijk eerst leren hoe het verkeer hier werkt. Anders is het niet terecht om een rijbewijs te bezitten. Hieronder de Ethiopische verkeerswetten die we “spelenderwijs” hebben geleerd (vrij vertaald):

Artikel 1. Oom/tante agent is de baas. Hoewel hij/zij in de meeste gevallen geen voertuig of vuurwapen bezit is het niet toegestaan om net te  doen of u een stopteken niet heeft gezien of om snel weg te rijden. Als oom/tante agent zegt dat u iets verkeerd heeft gedaan is het niet toegestaan om iets minder geld te geven zonder dat u daarvoor een bonnetje ontvangt.

Artikel 2. Op een kruising van 4 vierbaanswegen waar het verkeer niet is geregeld (als er verkeerslichten zijn staat er ook een agent, als er geen verkeerslichten zijn is er niemand te bekennen) heeft niemand voorrang. Voorrang ontstaat zodra iemand anders een fout maakt en u een gaatje ziet om uw auto tussen te drukken.

Artikel 3. Inhalen is altijd toegestaan. Mocht het zo zijn dat er weer eens een auto van de andere kant komt dan mag u de auto die u aan het inhalen bent door luid claxoneren dwingen om opzij te gaan. De tegemoetkomende auto dient ook wat ruimte te maken indien u dit met groot licht duidelijk maakt.

Artikel 4. Het is toegestaan om versleten paarden en ezels langs de kant van de weg te dumpen zodat deze vlak bij de auto’s kunnen staan en daarbij gekoeld kunnen worden door rijwind.

Artikel 5. Buschauffeurs onder invloed van verdovende middelen hebben het alleenrecht op de middenstreep en omliggende ruimte.

Artikel 6. Auto’s in verregaande staat van ontbinding doch rijdend mag u negeren. Hoewel deze een groot deel van het Ethiopische wagenpark bepalen zijn deze meestal niet verzekerd en heeft de eigenaar vaak geen rijbewijs. Ze horen er dus niet bij.

Toen we dit eenmaal wisten waren we na 3 bezoeken aan de Nederlandse ambassade, een bezoek aan de Ethiopische buitenlandse zaken en 2 kantoren van de roadauthority in het bezit van een rijbewijs. Een tijdelijk rijbewijs, de kaartjes voor de permanente waren op. Of we over een maandje terug willen komen…

Tijdens onze 2e rit naar de ambassade zagen we helaas ook een van de trieste kanten van het vrolijke Afrikaanse verkeer. Er lopen hier altijd veel mensen op de weg en dat gaat vaak mis. Toen we op weg waren naar Addis stond er een groep luidhuilende mensen naast de weg. In hun midden lag op een kleedje een van de vele verkeersslachtoffers. Op onze terugweg waren de mensen weg en was een kleurrijk kruis van boomtakken het enige wat nog aan het ongeval herinnerde.