Afgelopen weekend hebben we enorm genoten van het Genezingsweekend op De Betteld. Wilkin van der Kamp, Willem Ouweneel en Martin vormen een ideale combinatie voor goed onderwijs, sterke pastorale zorg en veel humor. Wat hebben we een heerlijke tijd gehad en genoten van de authentieke aanbidding. En God heeft zijn naam ‘Heelmeester’ bevestigd met duidelijke wonderen van herstel en genezing voor de hele mens. Het is altijd een uitdaging om 2 dagen samen te vatten in een stukje tekst. Eigenlijk is het onmogelijk en daarom moedig ik je meteen aan om bij een volgende conferentie aanwezig te zijn.
Met de ongeveer 500 aanwezigen hebben we een prachtige tijd gehad. Wilkin sprak vooral over de grootheid van God in de schepping en dat wij, ondanks alles, ons oog gericht houden op Jezus. ‘Want bij dit: alle dingen [hem] onderworpen, heeft Hij niets uitgezonderd, dat hem niet onderworpen zou zijn. Doch thans zien wij nog niet, dat hem alle dingen onderworpen zijn; maar wij zien Jezus’ (Hebr. 2:8-9a NBG)
Willem sprak op onnavolgbare wijze over de arend die zijn veren vernieuwd en zijn oude veren eerst allemaal moet verliezen. Oprijzen uit de as en totaal vernieuwd worden, zoals Naaman een nieuwe huid kreeg als van een baby. Een goddelijke verjongingskuur. ‘Hierop daalde Naäman af naar de Jordaan en dompelde zich daar zevenmaal onder, zoals de godsman had gezegd. Zijn huid werd weer gezond, zo gaaf als de huid van een kind, en hij was weer rein’ (2 Kon. 5:14)
Martin heeft de mensen geholpen om voor het eerst zelf voor zieken te bidden door handoplegging en ons vanuit het verhaal van de maanzieke knaap (Marcus 9) uitgedaagd om altijd naar Jezus te blijven kijken. Want waar je naar kijkt, dat wordt groter (in je denken)!
Zaterdagavond sloten we af met een genezingsdienst waarin velen getuigd hebben dat ze genezen werden. Pijn in de schouders, verkrampte handen, armen die niet omhoog konden, angsten, … er gebeurde heel veel. Hieronder 2 getuigenissen die we nog via de mail ontvingen.
Ik dacht: “Ik ga voor mijn buik”, en daar is ook voor gebeden. Daarna riep jij (Martin) zaterdagavond:”Wie heeft er reukproblemen daar links in de hoek?” Toen dacht ik: “o ja, dat is 23 jaar geleden gebeurd, dat mijn reuk wegging.” Alleen hele scherpe geuren als benzine kon ik nog ruiken. Ik wist niet meer dat ik niet kon ruiken. Omdat het al zolang geleden was. Er is voor mij gebeden en toen gebeurde er niet zoveel. Op mijn kamer ’s avonds had ik wel wat snot (om het smeuiig te maken:)) en pijn in mijn neus. En vandaag, zondag, om 14:00 uur rook ik: kaas,augurken,aardbeienjam,bomen,struiken,en mijn vrouw;) ONGELOFELIJK!!
Groeten D.
Zaterdag voor de eerste keer, op verzoek van een vriendin meegeweest naar de genezingsconferentie op de Betteld in Zelhem. Ik mag zeggen en kan ook zeggen dat ik heen ging als een soort van ongelovige Thomas, eerst zien dan geloven…, maar bij de oproep van Willem Ouweneel, welke mensen er in de zaal waren die op verzoek van iemand anders aanwezig waren, durfde ik nog steeds niet mijn hand in de lucht te steken, gelukkig deed mijn vriendin dit wel, en was er eigenlijk geen weg meer terug. Dus in de benen en naar voren…. griebels, volle zaal met mensen en daar sta je dan. Het voor me laten bidden was geen probleem, die ongelovige Thomas was snel verdwenen, het genezen was ook geen probleem (nu zul je wel zeggen, wat een eigenwijze vent om dat te durven zeggen) maar de voorbidder had nog iets voor me in petto. Kon ik de mensen die me zo hadden gepest met mijn stotteren ook vergeven?? Nee, dat was een verhaal apart, dat kon ik zomaar niet loslaten, overgeven aan God, dat stukje was van mij. Ik was bang om die woede en haat los te laten, bang voor wat er zou kunnen gebeuren… De voorbidder vroeg een man om mee te bidden, ik stond stijf van alle angst, woede en haat… wat nou Gods Liefde… die was er niet geweest toen ik het nodig had… De broeder vroeg of ik hem na wou bidden, tuurlijk niet, dan moest ik mijn schat opgeven, de woede en de haat… Ik heb me verzet met alles wat in me was, maar langzaam maar zeker kon ik de broeder nabidden en kon ik vergeven, iedereen die me niet begreep, iedereen die me had gepest, alles viel weg EN GODS GENEZENDE KRACHT DEED ZIJN WERK, ik kon ontspannen, mijn kaken werden ontspannen, mijn keel werd ontspannen net als mijn schouders, nek en borst. Gods Liefde stroomde door me heen, van top tot teen, om mijn hart te vullen met Zijn Eeuwigdurende Liefde. De muziek was gestopt, de band en de mensen in de zaal waren gaan eten, maar God was bij ons vieren, de twee voorbidders, mijn vriendin die me had meegenomen en
bij mij…
’s Avonds mocht ik hardop in de zaal zeggen: ik stotterde maar ik praat…
Voor iemand die anti genezingsdiensten was, toch wel een heel ONGELOOFLIJKE ERVARING 🙂
W.
Wat was ik er ook nu graag weer bij geweest! Juist ook vanwege de aanmoediging om voor zieken te bidden in de praktijk.. Helaas was het dit keer voor mij niet mogelijk om te komen. Vorig jaar was het ook zo bijzonder. Nou, ja.. kijken we maar weer uit naar het heilige geestweekend 🙂
Het bezoekersaantal was vorig jaar toch veel hoger?
How great is our God!!
Het was weer erg bijzonder om te zien wat God allemaal kan én wil doen! Hij is veel groter dan wij ooit zullen kunnen bevatten. Het viel ons op hoeveel mensen bevrijd werden van angsten, ze werden ter plekke in de vrijheid gezet.
Erg bijzonder was het om met mensen voor genezing te mogen bidden en je bewust te worden dat wij doorgeefluik mogen zijn van de genezende kracht van het bloed van Jezus! Indrukwekkend. Volgende x weer!
Hey Martin en Karin!
Wat een geweldig verhaal en wat een getuigenissen… we konden er helaas niet bij zijn maar in gedachten waren we erbij 😉
Be blessed!
Onze zoon Michiel had een week voor de genezingsconferentie een gebroken elleboog opgelopen. Hij heeft voor zich laten bidden. De dinsdag daarna moest hij naar de chirurg om ook naast controle ander gips te krijgen. De chirurg bekeek de foto’s en controleerde zijn elleboog. Maar niks deed hem meer pijn!. We zijn het ziekenhuis uitgelopen zonder gips.
Halleluja.