Verkennen, vuurwapens en ruitenwissers

Even weer een berichtje! We hebben alweer wat leuke dingen meegemaakt die we jullie niet willen onthouden.

Verkennen

We zijn druk bezig om hier een beetje thuis te worden. Iedereen weet waarschijnlijk wel dat er geen land op de wereld is waar het contrast tussen rijk en arm zo groot is als in Zuid Afrika. Wij wisten dat ook, maar als je hier dan komt is het toch vreemd. Gisteravond zijn we voor het eerst de rural area in geweest. Dit is de plek waar de “arme” bevolking woont. Tot dat moment hadden we eigenlijk alleen het rijke deel gezien. Het vliegveld is hier erg mooi, op het parkeerterrein staan de nieuwste BMW’s, Mercedessen en zo nu en dan een Porsche. Als je vervolgens op de snelweg rijdt lijkt het nog steeds allemaal prachtig. Zodra je echter buiten de stad komt zie je langzaamaan al wat donkere mensen aan de kant van de snelweg lopen(!). Ook zit er hier en daar iemand op een krukje een paar trossen bananen of andere dingen te verkopen. Dat was het echter wel, we hadden dan ook nog niet echt het gevoel dat we in Afrika waren. Het deed bijna meer denken aan Zuid Frankrijk ofzo… Gistermiddag hebben we echter een grote hoeveelheid maaltijden opgehaald die regelmatig geschonken worden door de Toyota fabriek die hier staat. Deze maaltijden moesten naar de soupkitchen waar we (Simon en Renskje en straks wij) elke zaterdag soep koken en eten uitdelen aan de armste mensen. Zodra we met onze kofferbak vol eten de afrit namen en een paar honderd meter verder reden waren we weer in Afrika. Het lijkt wel of je door een soort denkbeeldige grens rijdt waar het ineens allemaal anders wordt. Onverharde wegen waarop veel mensen lopen, zwaaiende kinderen en kleine huisjes. Toen we bij de soupkitchen aankwamen stonden daar al zo’n 75 kinderen die ons enthousiast begroeten en ontzettend blij waren met het eten. We zijn weer terug in Afrika… veel armoede en vaak ellende, veel werk te doen maar toch ook ontzettend mooi op een bepaalde manier… de mensen die wel eens in Afrika zijn geweest weten vast wat ik bedoel. De anderen moeten maar eens langskomen

Vuurwapen

Vandaag zijn we langs een aantal tunnels gereden. Deze tunnels worden door Charibiz verstreks dmv een micro-krediet. Na het plaatsen van de tunnel is er een erg goed traject van begeleiding. De tunnels staan in de rural area en de eigenaars zijn dan ook mensen die het extra inkomen wat hier uit komt goed kunnen gebruiken. We hebben veel mensen ontmoet waar we de komende tijd mee mogen samenwerken. Het is duidelijk dat de ene eigenaar het qua verbouwen beter doet dan de andere. Een belangrijk deel van ons werk zal dan ook bestaan uit structureren, discipline en het trainen in ondernemerschap. Aan het eind van de middag zijn we nog langs Jay gereden om hier even kennis te maken. Jay en zijn gezin zijn van oorsprong Indiërs. Ze zijn tot geloof gekomen en lid van dezelfde kerk als Simon en Renskje (de Full Gospel Church in het naburige Scottburgh). Jay is boer en helpt met zijn kennis en ervaring veel mee bij de tunnels. We hebben zijn boerderij bezocht, erg moeilijk om even te omschrijven hoe dat er uit ziet. Het is voor Afrikaanse begrippen goed geregeld, maar veel Nederlandse boeren zouden het gevoel hebben dat ze terug in de tijd gaan. Jay heeft met gepaste trots laten zien hoe hij zijn boerderij in korte tijd heeft opgebouwd en hoe alles in zijn werk gaat. De dames van het zomerproject waren ook mee en vlak voor we vertrokken kwam het gesprek op de een of andere manier op wapens. Het is hier eenvoudig om een wapenvergunning te krijgen en ook Jay heeft enkele vuurwapens. Hij vroeg of we het leuk vonden om eens te proberen dus even later stonden we met een of ander halfautomatisch pistool op een houten bord te knallen. Hebben we dat ook eens gedaan. Leuk voor een keertje maar we hebben nog niet echt de behoefte om zelf zo’n ding aan te schaffen ofzo haha. Het klinkt misschien apart, maar het is hier bijna net zo gewoon als fietsen in Nederland…

Ruitenwissers volgas!

Dit moet ik nog even vertellen! Gisteren zijn Baukje en ik voor het eerst met zijn tweetjes in de auto weggeweest. We reden in de Chinees, een klein busje, erg grappig, we laten nog eens even een foto zien! In Zuid Afrika wordt natuurlijk links gereden en dat was toch wel even een beetje wennen… bij de eerst kruising had ik toch de neiging om de auto’s aan de andere kant te passeren (ik doe het toch al 6 jaar zo!) en bij het naderen van de bocht gingen de ruitenwissers volgas… die gekke Chinezen hebben de hendels voor richtingaanwijzer en ruitenwissers ook omgedraaid! Idioten! Imiddels is het linksrijden ook al gewoon en gaan we morgen weer met de Chinees op pad om te oogsten bij een aantal tunnels!

Hugs en blessings,

Gerard en Baukje